Τα έχουμε ξαναπεί για την υπέροχη φωνή της Λίτσας Σακελλαρίου, παιδική μου αδυναμία άλλωστε, χωρίς ωστόσο ποτέ να έχει χαθεί μέχρι και σήμερα η γοητεία που ασκούσε πάνω μου η βελούδινη και καθαρή αυτή φωνή. Δεν ευτύχησε ποτέ να καταξιωθεί σε πρωτοκλασάτο μέγεθος, αλλά η καριέρα της, διακριτική και αξιοπρεπής, κράτησε κοντά μια εικοσαετία, από τα μέσα της δεκαετίας του '60 ίσαμε τις αρχές της δεκαετίας του '80. Ηχογράφησε πολλά 45άρια στο ξεκίνημά της ενταγμένη στο ποπ ρεύμα της εποχής, ενώ στη συνέχεια μας έδωσε και μερικούς ολοκληρωμένους προσωπικούς δίσκους, πέντε όλους κι όλους. Τους θυμίζω: "Δώδεκα βράδια" (1969), "Άμα λευτερωθεί η Κρήτη" (1971), "Φθινοπωρινά" (1973), "Λίτσα Σακελλαρίου" (1977), "Τι φταίει" (1982).
Με εξαίρεση το "Άμα λευτερωθεί η Κρήτη" που εκδόθηκε και ψηφιακά, όλοι οι υπόλοιποι περιορίστηκαν στις αρχικές αναλογικές τους εκδόσεις και γιαυτό φρόντισα να τους παρουσιάσω στον Δισκοβόλο! Για την ακρίβεια, έχω παρουσιάσει τους τρεις και μας έμεινε μια εκκρεμότητα, την οποία και αποκαθιστώ σήμερα!
Ο δίσκος λοιπόν "Τι φταίει" κυκλοφόρησε το 1982 από τη Philips κι αποτελεί το ουσιαστικό αντίο της Λίτσας Σακελλαρίου από την ελληνική δισκογραφία, παρόλο που η φωνή της παρέμενε ακόμη ακμαία και αναλλοίωτη από το χρόνο. Πρόκειται για πολυσυλλεκτικό δίσκο που φιλοξενεί συνθέσεις των Δημήτρη Σταμπουλή, Δημήτρη Σουβαλτζή, Αλέκου Χρυσοβέργη και Γιώργου Κριμιζάκη. Τους στίχους υπογράφουν οι Σώτια Τσώτου, Γιάννης Κακουλίδης, Σπύρος Γιατράς, Πάνος Φαλάρας και Γ. Μαρίνος. Και μόνο η παράθεση των παραπάνω ονομάτων δείχνει και το μουσικό στίγμα του δίσκου. Δώδεκα καλογραμμένα τραγούδια σε ελαφρολαϊκό ύφος, που ωστόσο θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα αν δε διέθεταν αυτό το ακαταμάχητο προσόν: Την αισθαντική ερμηνεία της Λίτσας Σακελλαρίου, η παρουσία της οποίας είναι αρκετή, για να δικαιώσει αυτόν τον ξεχασμένο δίσκο.
(c) LP | Philips | 1982 | πηγή: Δημ.Δημ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου