Νίκος Γούναρης (Fidelity, 1967)

Δεύτερη μέρα του Πάσχα σήμερα και συγχρόνως η γιορτή του Αγίου Γεωργίου. Θυμήθηκα λοιπόν ένα παλιό χαριτωμένο τραγουδάκι του Νίκου Γούναρη για τον Άη Γιώργη στο Λυκαβηττό κι έτσι οδηγήθηκα στη σκέψη να σας παρουσιάσω έναν ολόκληρο δίσκο του μεγάλου αυτού τραγουδιστή που περιέχει βέβαια και το συγκεκριμένο τραγούδι.

Ο Νίκος Γούναρης γεννήθηκε στη Ζαγορά του Πηλίου το 1915. Ήταν συμπατριώτης δηλαδή του λαϊκού συνθέτη Θόδωρου Δερβενιώτη. Και στέκομαι σ' αυτό, γιατί την εποχή που μεσουράνησε στο μουσικό μας στερέωμα ο Νίκος Γούναρης, τη δεκαετία του '50, μαίνονταν ένας ακήρυχτος πόλεμος ανάμεσα στο λαϊκό το το ελαφρό τραγούδι και μάλιστα ο Βασίλης Τσιτσάνης είχε πει τότε ότι όσο υπάρχει ο Γούναρης, δεν πρόκειται ποτέ το λαϊκό τραγούδι να κερδίσει τα πρωτεία! Είναι αλήθεια πάντως ότι ο Νίκος Γούναρης γνώρισε τεράστια δημοτικότητα ερμηνεύοντας μόνος του ή σε συνεργασία με το Τρίο Μπελκάντο ένα ευρύ ρεπερτόριο που συχνά ξέφευγε από τα στενά όρια του ελαφρού και αγκάλιαζε ακόμη και το λαϊκό, αλλά και το δημοτικό. Ο Γούναρης ήταν στενός φίλος του Φώτη Πολυμέρη και συνεργάστηκε πολύ μαζί του. Πέθανε νεότατος το 1965.

Ο σημερινός λοιπόν δίσκος είναι μια συλλογή δώδεκα δικών του συνθέσεων και κυκλοφόρησε μεταθανάτια από τη Fidelity το 1967. Πρόκειται για ετερόκλητο υλικό που αναδεικνύει και όλη την ερμηνευτική γκάμα του σπουδαίου καλλιτέχνη. Μπουζούκι παίζει ο Φώτης Γκόνης, ενώ την ορχήστρα επιμελήθηκε ο Γιώργος Στρατής.

(c) LP | Fidelity | 1967 | mp3 | Εξώφυλλα

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ

πηγή: Ιδομενέας