Λέγαμε χθες για την πτωτική πορεία της Χριστιάνας μετά το εμβληματικό "Σαριμπιντάμ" (1982), παρόλο που θα παραμείνει ενεργή δισκογραφικά για κάμποσα χρόνια ακόμη. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν ότι μετά την κορύφωση του "Σαριμπιντάμ" χρειάστηκε να περάσουν τρία ολόκληρα χρόνια, μέχρι την επιστροφή της στο στούντιο για μια καινούργια δουλειά. Κι αυτή ήρθε το 1985 με το δίσκο "Στα μεσαία κύματα", όγδοο κατά σειρά προσωπικό της από το 1974. Και μάλιστα αυτός ήταν ένας δίσκος χωρίς πρωτότυπα τραγούδια, αλλά μια αναδρομή στο παρελθόν με επανεκτελέσεις κλασικών μελωδιών από τις δεκαετίες του '50 και '60.
Θυμίζω λοιπόν μια κουβέντα που κάναμε πριν από λίγο καιρό, με αφορμή το δίσκο "Αφιέρωμα" του Κώστα Χατζή, που αναφερόταν στη χαρακτηριστική τάση της δεκαετίας του '80 για επιστροφή στο παρελθόν με αναβιώσεις υλικού από το ρεμπέτικο και ελαφρό τραγούδι. Σ' αυτό το ρεύμα εντάσσεται και ο δίσκος "Στα μεσαία κύματα" της Χριστιάνας, ο οποίος περιλαμβάνει δώδεκα επανεκτελέσεις τραγουδιών του Μίμη Πλέσσα, του Μάνου Χατζιδάκι, του Γιάννη Βέλλα, του Κώστα Γιαννίδη και του Λυκούργου Μαρκέα. Τα περισσότερα ανήκουν στο "ελαφρό" ρεπερτόριο, ενώ και τα λίγα λαϊκά που επιλέχθηκαν, έχουν ενορχηστρωθεί για ελαφρά ορχήστρα με έντονη χρήση των πληκτροφόρων, μιας και ο υπεύθυνος της ενορχήστρωσης είναι ο μάστορας του είδους Μίμης Πλέσσας.
Προσωπικά δε βρίσκω ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη εκδοχή των κλασικών αυτών τραγουδιών, κυρίως γιατί τους λείπει η γλυκύτητα των αρχικών εκτελέσεων λόγω της ψυχρής ενορχήστρωσης, αλλά αν κάτι τα διασώζει, δεν είναι παρά η πειστική και όμορφη ερμηνεία της Χριστιάνας, η οποία υπερασπίζεται πολύ φιλότιμα το υλικό που κλήθηκε να διεχειριστεί.
(c) LP | Polydor | 1985 | mp3 | Εξώφυλλα
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ
πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου