Στην προσωπική διαδρομή του μεγάλου συνθέτη Απόστολου Καλδάρα (1922-1990) το πρώτο μισό της δεκαετίας του '70 καταγράφεται ως η "έντεχνη" συνθετική του περίοδος και είναι το διάστημα που μας έδωσε σημαντικά έργα, όπως η "Μικρά Ασία" (1972), ο "Βυζαντινός Εσπερινός" (1973), οι "Ροβινσώνες" (1974) και τα "Σκόρπια φύλλα" (1975). Και μιλώντας παλιότερα για το αριστούργημά του, τον "Βυζαντινό Εσπερινό", είχαμε αναφέρει ότι σ' αυτό το μεγάλο έργο ο συνθέτης έχει αξιοποιήσει αριστοτεχνικά όλους τους "τρόπους" (δρόμους) του λαϊκού τραγουδιού δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό μνημείο του νεοελληνικού λαϊκού μας πολιτισμού.
Το 1975 λοιπόν ο συνθέτης αποφασίζει να διευρύνει την αναζήτησή του στις ρίζες του τραγουδιού μας και καταφεύγει ακόμη πιο βαθιά στην ελληνική παράδοση αντλώντας από εκεί τις μελωδικές αφορμές για τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου "Ρίζες και χρώματα" που εκδόθηκε από την Polydor. Πρόκειται για τραγούδια με "χρώματα" και μελωδίες που παραπέμπουν στις αρχέγονες "ρίζες" του δημοτικού τραγουδιού από διάφορες περιοχές του ελληνισμού, όπως η Ήπειρος, η Θεσσαλία, ο Μοριάς, η Κρήτη, ο Πόντος και άλλες. Οι στίχοι είναι γραμμένοι από τον Δημήτρη Ρήτα και τον ίδιο τον συνθέτη.
Τα τραγούδια ερμηνεύει μια μεγάλη ιέρεια του παραδοσιακού μας τραγουδιού, η υπέροχη Ξανθίππη Καραθανάση, σύζυγος του στιχουργού Λάκη Τεάζη, η οποία ξεκίνησε να ηχογραφεί παραδοασιακά τραγούδια από το 1964, ενώ το 1972 ο Γιάννης Μαρκόπουλος της έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσει την εξαίσια φωνή της και στο "έντεχνο" λαϊκό τραγούδι με το δίσκο "Τραγούδια του νέου πατέρα". Η κορυφαία δισκογραφική της στιγμή πάντως ήρθε το 1994, όταν ηχογράφησε για λογαριασμό των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης τον αριστουργηματικό κύκλο "Τραγούδια και σκοποί της Μακεδονίας".
(c) LP | Polydor | 1975 | πηγή: tzil/d58
1 σχόλιο:
Teşekkürler...
Δημοσίευση σχολίου