Αναφέρομαι στο δίσκο "Λαϊκή παράδοση" που δεν περιλαμβάνει πρωτότυπο υλικό του συνθέτη, αλλά παλιά λαϊκά τραγούδια διασκευασμένα και ενορχηστρωμένα από τον ίδιο. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει δεκατρία λαϊκά τραγούδια από την πρώιμη φάση του ρεμπέτικου που ανάγεται στα βάθη του 19ου αιώνα μέχρι και τη δεκαετία του '30. Παλιότερο απ' όλα είναι το "Καλέ ντουντού" που φαίνεται να μας πηγαίνει πολύ πίσω στα χρόνια της Επανάστασης του '21! Κάποια άλλα αναφέρονται στην εποχή των "κουτσαβάκηδων" της Αθήνας και του διαβόητου αστυνομικού διευθυντή Μπαϊρακτάρη, άλλα προέρχονται από την περίφημη "Σμυρνέικη Σχολή" που μεταλαμπαδεύτηκαν στον ελλαδικό χώρο μετά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, ενώ μερικά ανήκουν στις απαρχές του κλασικού ρεμπέτικου στη δεκαετία του '30. Υπάρχει κι ένα "κανταδόρικο" ρεμπέτικο του Νίκου Γούναρη ("Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα") που πρωτοηχογραφήθηκε μετά τον πόλεμο.
Η επιλογή των τραγουδιών έγινε από τον Απόστολο Καλδάρα σε συνεργασία με τον ερευνητή του ρεμπέτικου Κώστα Χατζηδουλή. Όλη την ενορχηστρωτική επιμέλεια είχε ο συνθέτης, ενώ στο μπουζούκι είναι ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, στο σαντούρι ο Τάκης Σούκας και στο βιολί ο Γιώργος Κόρος, σε μια προσπάθεια του συνθέτη να κρατήσει όσο ήταν δυνατόν πιο πιστά το αυθεντικό αρχικό χρώμα των τραγουδιών.
Στην ερμηνεία των τραγουδιών επιστρατεύτηκαν δυο κορυφαίες λαϊκές φωνές, η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς, οι οποίοι είχαν ξανασυνατηθεί κι άλλες φορές δισκογραφικά, όπως στο "Σαββατόβραδο" (1970) του Γιάννη Σπανού, αλλά και στην "Πόλη μας" (1970) του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
(c) LP | EMI Columbia | 1975 | πηγή: tzil/d58
1 σχόλιο:
Teşekkürler...
Δημοσίευση σχολίου