Η δεύτερη ολοκληρωμένη συνεργασία του Απόστολου Καλδάρα με τον στιχουργό Πυθαγόρα έρχεται το 1976 με τα "Σήμαντρα", τέσσερα χρόνια μετά τον εμβληματικό δίσκο "Μικρά Ασία".
Με το δίσκο αυτόν ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης συνεχίζει έναν κύκλο έξι δισκογραφικών εργασιών, στις οποίες ανιχνεύονται στοιχεία "έντεχνης" τραγουδοποιίας, τόσο στο επίπεδο της μουσικής και στιχουργικής, όσο και στο επίπεδο ερμηνείας και ενορχήστρωσης, ιδίως με τη χαρακτηριστική για τον συνθέτη χρήση των ξύλινων πνευστών. Αναφέρομαι στα έργα: "Μικρά Ασία" (1972), "Βυζαντινός Εσπερινός" (1973), "Ροβινσώνες" (1974), "Σκόρπια φύλλα" (1975), "Τα σήμαντρα" (1976) και "Τελευταία νύχτα" (1977). Ένας δίσκος ανά έτος. Παράλληλα και κυρίως στη συνέχεια ο συνθέτης εξακολουθεί να δημιουργεί στο φυσικό του πεδίο του ορθόδοξου λαϊκού τραγουδιού συνεργαζόμενος με τραγουδιστές, όπως ο Μιχάλης Μενιδιάτης, ο Στράτος Διονυσίου, η Γλυκερία, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Ηλίας Κλωναρίδης, ακόμη και η Κατερίνα Στανίση!
Πάντως ο δίσκος "Τα σήμαντρα" πατάει πολύ λιγότερο από τους δίσκους που προηγήθηκαν στην "έντεχνη" κατηγορία, γιατί τα τραγούδια του σε μεγάλο ποσοστό δείχνουν ήδη τη διάθεση του συνθέτη να επιστρέψει στο οικείο μουσικό του περιβάλλον. Έτσι πολλά τραγούδια του δίσκου έχουν καθαρά λαϊκό χρώμα τόσο σε ρυθμικό όσο και σε ενορχηστρωτικό επίπεδο. Οι στίχοι, όπως προείπαμε, υπογράφονται εξολοκλήρου από τον πολυγραφότατο Πυθαγόρα, αλλά δε θα έλεγα ότι ανήκουν στις καλύτερες στιγμές του. Άλλωστε λίγα τραγούδια του δίσκου ακούστηκαν και ελάχιστα άντεξαν στο χρόνο. Δύο ίσως αξίζουν το κόπο μιας παραπάνω αναφοράς, γιατί τα βρίσκω όντως ωραία. Πρώτα το τρυφερό "Γιατί πεθαίνουν τα πουλιά", καθώς επίσης και το ομώνυμο του δίσκου.
Βασική ερμηνεύτρια των τραγουδιών είναι η σπουδαία Βίκυ Μοσχολιού, με την οποία ο Καλδάρας είχε πολύ γόνιμη συνεργασία στα χρόνια του '60 με μερικά αριστουργηματικά τραγούδια ("Ένα αστέρι πέφτει πέφτει", "Μην τα φιλάς τα μάτια μου", "Λες κι οργώνω μες στα βράχια", "Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ", "Πήρα απ' τη νιότη χρώματα" κ.ά.).
Μαζί της σε πέντε τραγούδια ο επανεμφανιζόμενος τραγουδιστής Νίκος Νομικός στην πρώτη εμφάνισή του στις 33 στροφές. Τον χαρακτήρισα "επανεμφανιζόμενο", γιατί κι αυτός είχε παρελθόν με τον συνθέτη, αφού ήταν αυτός που το 1962 στις 45 στροφές είχε τραγουδήσει με την παιδική του φωνούλα το λαϊκό σουξεδάκι "Ο Νικολάκης το τζιτζίκι". Ήταν τότε μόλις εννιά χρονών, αλλά μετά το τραγουδάκι εκείνο είχε εξαφανιστεί από το δισκογραφικό προσκήνιο ακολουθώντας ένα εντελώς άσχετο επάγγελμα, μέχρι την επιστροφή του με τα "Σήμαντρα", για να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια μια πετυχημένη καριέρα ελαφρολαϊκού τραγουδιστή.
(c) LP | EMI Columbia | 1976 | Πηγή: d58
1 σχόλιο:
Teşekkürler...
Δημοσίευση σχολίου