Γιάννης Πάριος: Τα νησιώτικα (1982)

Ο Γιάννης Πάριος συνέχισε και στη δεκαετία του '80 να ηχογραφεί ασταμάτητα προσωπικούς δίσκους κάθε χρόνο γνωρίζοντας πάντα ευρεία εμπορική αποδοχή. Το αποκόρύφωμα πάντως ήρθε το 1982 με τα περίφημα πλέον Νησιώτικα που αποτελούν την πιο εμπορική στιγμή της μεγάλης του καριέρας και μια από τις εμπορικότερες συνολικά της ελληνικής δισκογραφίας, αφού ξεπέρασε πια το ένα εκατομμύριο πωλήσεων κι έγινε πολλαπλά πλατινένια.

Ο σπουδαίος ερμηνευτής θέλησε με το δίσκο αυτό - αλλά και με μια ενδιαφέρουσα συνέχειά του δέκα χρόνια αργότερα (1992) - να αποτίσει φόρο τιμής στον τόπο της καταγωγής του ερμηνεύοντας ένα υλικό, με το οποίο είχε βιωματική σχέση. Το λέει άλλωστε χαρακτηριστικά και ο ίδιος στο εσώφυλλο του δίσκου: "Τα θαλασσινά τραγούδια είναι τραγούδια μιας ζωής. Αυτά μεπαρότρυναν να "ζηλέψω" και να γίνω τραγουδιστής. Είνια τραγούδια που τ' άκουγα να τα λέει στο φάρο, στο νησί μου, ο πατέρας μου με τους φίλους του, να τα λένε οι κομπανίες, να τα χορεύουν τα κορίτσια και τ' αγόρια. Αυτά λοιπόν είναι για μένα τα καλύτερα τραγούδια, τα τραγούδια που αγαπώ πιο πολύ απ' όλα, τα τραγούδια της κούνιας μου...".

Είκοσι τέσσερα συνολικά τραγούδια αποτελούν το σώμα του διπλού αυτού δίσκου. Τραγούδια που αποπνέουν τη θαλασσινή αύρα του Αιγαίου κι απλώνονται από τις Κυκλάδες ως το Ανατολικό Αιγαίο και φτάνουν ως την Κρήτη. Η αρχική τους πηγή ανατρέχει στην αυθεντική παράδοση, αλλά εδώ υπογράφονται από τους γνωστότερους σκαπανείς του είδους, όπως ο Γιώργος Κονιτόπουλος ή ο Κώστας Μουντάκης, οι οποίοι τα διασκεύασαν κατάλληλα και τα συντήρησαν ζωντανά στον τόπο τους κάνοντάς τα δημοφιλή σε όλο τον ελληνισμό. 

Η απόδοση του Γιάννη Πάριου είναι πιστή στην αυθεντική τους ερμηνεία φροντίζοντας με απόλυτη σεμνότητα να θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία τους και όχι το αντίθετο, όπως συνήθως συμβαίνει με τους πρωτοκλάσους ερμηνευτές. Με ειδικό σημείωμά του στη νεότερη επανέκδοση του δίσκου (2002) ο Λευτέρης Παπαδόπουλος επισημαίνει: "Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Πάριος στιγμή δε ζορίστηκε να τα ερμηνεύσει αυτά τα τραγούδια. Του βγήκαν όλα με ένα "αχ", με μιαν ανάσα, γιατί ήταν γεννημένος μέσα απ' αυτή τη μουσική, μέσα απ' αυτούς τους στίχους, μέσα από τα βιολιά και τα λαούτα που τον συντρόφεψαν, για να τον βοηθήσουν να φτάσει στο ύψος της ερμηνείας που έφτασε. Και ακριβώς αυτό το μοναδικό υλικό, σε συνδυασμό με την τέλεια απόδοση, την τέλεια έκφραση, την ολοφανερη συγκίνηση και την αυθεντικότητα, οδήγησε αυτόν το δίσκο-στολίδι σε όλες τις δισκοθήκες...".

Λιτή η ορχήστρα που συνοδεύει τον ερμηνευτή. Ο Γιώργος Κονιτόπουλος παίζει βιολί, ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος λαούτο, ο Τάκης Σούκας σαντούρι, ο Γ. Ευστρατιάδης κιθάρες και ο Νίκος Τσεσμελής κοντραμπάσο. Στα φωνητικά συμμετέχουν η Χαρούλα Αλεξίου, η Αγγελική Κονιτοπούλου και η Στέλλα Κλουβάτου.

(c) CD | Minos | 1982 | Πηγή: d58