Έχοντας μια τόσο δυνατή είσοδο στο ελληνικό τραγούδι το 1972 με τον "Μεγάλο Ερωτικό"
κι αφού κατέγραψε αρκετές συμμετοχές σε πολλούς δίσκους διαφόρων
σημαντικών δημιουργών (Μαμαγκάκης, Κουνάδης, Κοντογιώργος, Πλέσσας), το
1979 ο Δημήτρης Ψαριανός κατάφερε
επιτέλους να ηχογραφήσει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο το
όνομά του.
Πέρα από την εμβληματική ερμηνεία του στον "Μεγάλο Ερωτικό" του Μάνου Χατζιδάκι και τις επίσης εξαιρετικές ερμηνείες του σε σημαντικούς δίσκους, όπως στο "Σκλάβοι Πολιορκημένοι" (1974) του Νίκου Μαμαγκάκη, στα "Εκείνη τη νύχτα" (1974) και "Τα χαμένα χρόνια" (1975) του Μίμη Πλέσσα, στη "Λοταρία" (1979) του Στέλιου Φωτιάδη, στα "Ερωτικά" (1980) του Χρήστου Γκάρτζου και στο "Κέντρο διερχομένων" (1982) του Νίκου Μαμαγκάκη, ο σπουδαίος αυτός ερμηνευτής δεν κατάφερε να εδραιώσει την παρουσία του με σοβαρές προσωπικές δουλειές που να δίνουν το ξεχωριστό στίγμα του τόσο ιδιαίτερου φωνητικού του ηχοχρώματος, με αποτέλεσμα να ξεπέσει σε δευτερεύουσες επιλογές και σταδιακά να εξαφανιστεί τόσο άδοξα από το προσκήνιο.
Ο πρώτος του λοιπόν προσωπικός δίσκος περιλαμβάνει μια συλλογή 12 τραγουδιών ευαίσθητων και
λυρικών, τα περισσότερα από τα οποία αποτελούν δικές του συνθέσεις σε στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου, ενώ τα υπόλοιπα γράφτηκαν από τον Στέλιο Φωτιάδη, συνθέτη της "Λοταρίας" που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά. Ο Στέλιος Φωτιάδης
επίσης ενορχήστρωσε και διηύθυνε τα τραγούδια σε συνεργασία με τον Νίκο Δανίκα. Στίχους έγραψαν ακόμα ο Πάνος Φαλάρας και ο Τάκης Καρνάτσος. Τα περισσότερα από τα τραγούδια αυτά ακούστηκαν αρκετά στην εποχή τους, αλλά σήμερα πια ελάχιστοι τα θυμούνται.
(c) LP | Lyra | 1979 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου