Έχει φορτιστεί πολύ αρνητικά τελευταία το κλίμα απέναντι στον μέγιστο Μίκη Θεοδωράκη, εν πολλοίς και με δική του ευθύνη βέβαια! Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι δε γίνεται να μειωθεί ούτε στο ελάχιστο το γιγαντιαίο έργο που μας κληροδοτεί λίγο πριν μας αποχαιρετήσει από τούτο τον κόσμο και γίνει κι αυτός "αθάνατος" στη χώρα των Μακάρων, για να θυμηθούν επιτέλους και τον αληθινό δημιουργό όλοι αυτοί που ξαφνικά τον μετέτρεψαν σε ήρωα των πατριδοκαπηλικών τους ονειρώξεων!
Ο Μίκης είναι ένας παγκόσμιος δημιουργός. Το ξέρουμε καλά όσοι παρακολουθούμε με συνέπεια τη μεγαλειώδη διαδρομή του στο χώρο της τέχνης. Και ξέρουμε ότι νωρίς συνδέθηκε το έργο του με τον διεθνή κινηματογράφο, όπου για μεγάλο διάστημα στα χρόνια του '60 ήταν περιζήτητος, αν και δεν ενέδωσε ποτέ στις σειρήνες των αμερικανικών blockbusters, όταν έδειχναν διατεθειμένες να του προσφέρουν ηγεμονικά συμβόλαια - το ίδιο που έγινε και με τον Μάνο Χατζιδάκι - προκειμένου να τον έχουν στη διάθεσή τους στις μεγάλες παραγωγές εκείνων των χρόνων.
Παρόλα αυτά, ο Μίκης είχε αρκετές, σποραδικές έστω, συνεργασίες με διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές. Σε μια λαμπρή τέτοια στιγμή της καριέρας του λοιπόν θα αναφερθούμε:
Η μεγάλη χορεύτρια και ηθοποιός Ludmilla Tcherina (1924-2004) γνωρίστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη το 1958, όταν και του ζήτησε να γράψει τη μουσική για την ταινία "Luna de miel" ("Honeymoon"), που σκηνοθέτησε ο Michael Powell. Ο Μίκης ανταποκρίθηκε και η μουσική του για την ταινία ανέδειξε το διαχρονικό τραγούδι που στην ελληνική του εκτέλεση έχει τίτλο "Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου".
Την ίδια εποχή ο συνθέτης έγραψε τη μουσική μπαλέτου "Les amants de Teruel" (Οι εραστές του Τερουέλ) για συμφωνική ορχήστρα, την οποία 3 χρόνια αργότερα κατά προτροπή και πάλι της Ludmilla Tcherina μετέγραψε για το soundtrack της ομώνυμης ταινίας του Powell, παραγωγής 1962, με πρωταγωνίστρια και πάλι την Tcherina. To soundtrack αυτό στην περιορισμένη δισκογραφική του εκδοχή (δίσκος 45 στροφών της ΕΜΙ) περιλάμβανε δύο εκπληκτικά τραγούδια που ερμήνευσε συγκλονιστικά το θρυλικό "σπουργιτάκι του Παρισιού", η Edith Piaf. Το πρώτο τραγούδι ήταν η διασκευή της "Όμορφης πόλης" (από τους "Λιποτάκτες") με γαλλικούς στίχους του Jacques Plante, ενώ το άλλο τραγούδι είχε τον τίτλο "Quatorze Juillet", μιας και το θέμα της ταινίας ήταν εμπνευσμένο από την κλασική ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας τοποθετημένο στην ισπανική πόλη Teruel την εποχή των Σταυροφοριών.
Πέρασαν από τότε 40 χρόνια, μέχρι τις 13 Ιουνίου 2002 που εκτελέστηκε ζωντανά το έργο στην ολοκληρωμένη αρχική του μορφή σε συμφωνική φόρμα, όπως θα το βρείτε στο ανέκδοτο αρχείο που σας παρουσιάζω. Το έργο ερμηνεύεται από την Εθνική Ορχήστρα της Ισπανίας. Δε γνωρίζω άλλες λεπτομέρειες γι' αυτήν την εξαιρετική ηχογράφηση, η οποία πάντως έχει πολύ καλό ήχο και είναι κρίμα που μένει αναξιοποίητη.
(c) Aνέκδοτη live ηχογράφηση | 2002 | mp3 | Αυτοσχέδια εξώφυλλα
πηγή: d58
1 σχόλιο:
Όλα του τα χρόνια (και του εύχομαι να είναι πολλά ακόμα) ο Μίκης πάλευε ανάμεσα στο εφικτό και στο ιδανικό με αποτέλεσμα άλλοτε να στεναχωρεί και άλλοτε να τον καμαρώνουν οι φίλοι του.Αυτός ήταν πάντα και γι αυτό τον αγαπάμε.Στο κάτω κάτω της γραφής,ούτε ο άνεμος ούτε ο Μίκης καλουπώνεται.Και πάνω από όλα είναι ο δικός μας Μίκης και δεν τον χαρίζουμε σε κανένα.
* Για το film LES AMANTS DE TERUEL.Ήταν ένα μικρό δισκάκι (PHILIPS) με 4 μέρη.
THEME DE L' AMOUR-THEME DES FORAINS-VALS DU 14 JUILLET-CHOEURS D' ENFANTS.
* Λίγο αργότερα (πάλι μέσα στο 1962)κυκλοφορεί το 45-αρι της PIAF με τα 2 τρα-
γούδια LES AMANTS DE TERUEL-QUATORZE JUILLET.
* Για την σουίτα μπαλέτου ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΡΟΥΕΛ ξέρω ότι κυκλοφόρησε στην
Γερμανία,μαζί με την ΡΑΨΩΔΙΑ ΓΙΑ ΒΙΟΛΟΝΤΣΕΛΟ ΚΑΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑ, το 2006 με την συμφωνική ορχήστρα του Άαχεν. Την εκτέλεση στην Ισπανία δεν την ήξερα.Και σου είμαι ευγνώμων για την ανάρτηση.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου