Η μεγάλη καριέρα του Δημήτρη Μητροπάνου (1948-2012) χωρίζεται διακριτικά σε τρεις μακρές περιόδους που διατρέχουν ένα διάστημα 45 χρόνων με πάμπολλες επιτυχίες που πεισματικά αντέχουν στο χρόνο. Η πρώτη περίοδος καλύπτει το διάστημα 1967-1975 και είναι η "έντεχνη λαϊκή", ας πούμε, περίοδος που σφραγίζεται κυρίως με τους σπουδαίους δίσκους "Ο Άγιος Φεβρουάριος" του Δήμου Μούτση και "Ο δρόμος για τα Κύθηρα" του Γιώργου Κατσαρού φτάνοντας μέχρι τα "Σκόρπια φύλλα" του Απόστολου Καλδάρα. Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος με τραγούδια του πάλκου και της νυχτερινής πίστας μέσα από συνεργασίες, όπως αυτή με τον Τάκη Μουσαφίρη, τον Σπύρο Παπαβασιλείου, τον Γιώργο Χατζηνάσιο και άλλους. Η τρίτη περίοδος (δεκαετία του '90) είναι αυτή που απογειώνει τη δημοτικότητά του και στηρίζεται σε δυο μεγάλες συνεργασίες, πρώτα με τον Μάριο Τόκα κι ύστερα με τον Θάνο Μικρούτσικο.
Όλη αυτή η διαδρομή πάντως απέδειξε την ερμηνευτική ευελιξία και προσαρμοστικότητα του μεγάλου τραγουδιστή, ώστε να μπορεί με την ίδια ευκολία να ερμηνεύει από Γιώργο Ζαμπέτα, μέχρι Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Σπανό και Σταύρο Κουγιουμτζή ή Δημήτρη Παπαδημητρίου, Σταμάτη Κραουνάκη και Λάκη Παπαδόπουλο!
Το 1983 λοιπόν ο Δημήτρης Μητροπάνος μας δίνει την πρώτη ολοκληρωμένη συνεργασία του με τον συνθέτη Σπύρο Παπαβασιλείου (1940-2009), με τον οποίο κατέγραψε κάποιες αξιοσημείωτες επιτυχίες στο παρελθόν. Η πρώτη τους επιτυχία ήταν το 1970 με το "Ο Αλή Πασάς", ενώ το 1976 ακούστηκε πολύ το "Καλοκαίρια και χειμώνες".
Ο δίσκος είχε τίτλο "Λαϊκές στιγμές" κι εκδόθηκε από τη Philips. Περιλαμβάνει δώδεκα καλογραμμένα λαϊκά τραγούδια, μερικά από τα οποία ακούστηκαν πολύ, όπως το μεγάλο σουξέ "Σ' αγαπώ σαν αμαρτία" και το "Θα 'ρθω μεσάνυχτα". Οι στίχοι γράφτηκαν από τους Λάκη Τεάζη και Νίκο Βρεττό. Την ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας φυσικά έχει ο Σπύρος Παπαβασιλείου.
(c) LP | Philips | 1983 | πηγή: tzil/d58
4 σχόλια:
Αγαπημένος δίσκος , αγαπημένα τραγούδια , αγαπημένος Μητροπάνος !
Όπως λέει ο Νικολής. Αγαπημένα όλα.
Αγαπημένη φωνή φίλε Δημήτρη και το μπλόκ σου σπουδαίο!!!
Χαθήκαμε, Παυλάρα!
Να είσαι πάντα καλά...
Δημοσίευση σχολίου