Περνάμε σήμερα σε μια άλλη μεγάλη κυρία του λαϊκού μας τραγουδιού, τη Γιώτα Λύδια (ή Λίδια), κατά κόσμον Παναγιώτα Μανταράκη, η οποία γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934 (με σμυρνέικη καταγωγή) και πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1953 δίπλα στον σύζυγό της και συνθέτη Στράτο Ατταλίδη με δυο τραγούδια του Γεράσιμου Κλουβάτου ("Κάποια φωνή ακούστηκε", "Όποιος πολλά έχει βάσανα") ηχογραφώντας αρχικά στις 78 στροφές και στη συνέχεια στις 45 πάμπολλα λαϊκά και δημοτικά τραγούδια με μεγάλη επιτυχία, ενώ είχε και μια μικρή συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη στο έργο "Τραγούδι του νεκρού αδελφού" (1962). Μόλις το 1968 εκδόθηκε από την Columbia ο πρώτος προσωπικός της δίσκος 33 στροφών με τίτλο το όνομά της, για να ακολουθήσει την επόμενη χρονιά ένας δεύτερος από την ετικέτα Regal της ίδιας εταιρείας με τίτλο "Αναμνήσεις από την Ελλάδα". Παρέμεινε ενεργή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90.
Το 1971 λοιπόν πάλι από τη Regal, στο πλαίσιο μιας μεγάλης δισκογραφικής σειράς με γενικό τίτλο "Σήμερον", κυκλοφόρησε κι ένας δίσκος με αποκλειστική ερμηνεύτρια τη Γιώτα Λύδια. Ο δίσκος ουσιαστικά αποτελεί μια συλλογή δώδεκα παλιότερων ηχογραφήσεων της ερμηνεύτριας με τα πιο γνωστά τραγούδια που έχτισαν την εικόνα της και την εδραίωσαν στις μεγάλεις δυνάμεις του χώρου. Επτά από τα δώδεκα τραγούδια γράφτηκαν από τον σύζυγό της Στράτο Ατταλίδη, όλα σε στίχους του Κώστα Βίρβου, μερικά από τα οποία ("Αχ, ας μπορούσα", "Γιατί θες να φύγεις", "Πες μου γιατί") υπήρξαν τεράστιες επιτυχίες κι ακούστηκαν πολύ στον καιρό τους. Κορυφαία πάντως στιγμή του δίσκου και - κατά τη γνώμη μου - της καριέρας της ολόκληρης το αριστουργηματικό αργό χασάπικο "Συ μου χάραξες πορεία" του Απόστολου Καλδάρα, γραμμένο το 1958 αρχικά για τις 78 στροφές. Ο δίσκος περιλαμβάνει επίσης τραγούδια των Νίκου Καρανικόλα, Νίκου Δαλέζιου, Στελάκη Περπινιάδη και Κώστα Παπαδόπουλου.
(c) CD | Regal/Columbia | 1971 | Πηγή: d58
1 σχόλιο:
Νομίζω ότι πέραν των LP , θα είχε ενδιαφέρον και ανέβασμα τραγουδιών από τις 45 στροφές για αυτή τη τόσο μεγάλη φωνή. Ηχογραφήσεις που πιθανόν μένουν ακόμα και σήμερα στην αφάνεια και την λησμονιά...
Δημοσίευση σχολίου