Κυριακή 18 Μαρτίου 2018

Νίκος Μαμαγκάκης: Νεφέλες (1991)

Οι "Νεφέλες" είναι η τρίτη παλαιότερη από τις 11 σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη (450-385 π.Χ.), μετά τους "Αχαρνής" και τους "Ιππής". Διδάχθηκε στα Μεγάλα Διονύσια το 423 π.Χ. και απέσπασε το 3ο βραβείο. Φαίνεται πως το κείμενο που έφτασε ως τις μέρες μας δεν είναι απολύτως αυθεντικό, αλλά μια διασκευή που έκανε ο ποιητής μερικά χρόνια αργότερα.
Ο κτηματίας Στρεψιάδης λόγω των χρεών του απευθύνεται στη σχολή του Σωκράτη παριστάνοντας τον σοφιστή, με σκοπό να διδαχθεί τα ρητορικά τεχνάσματα, με τα οποία θα ξεγελάσει τους δανειστές του. Αποδεικνύεται όμως χοντοκέφαλος κι έτσι στέλνει στη θέση του τον γιο του Φειδιππίδη, ο οποίος αριστεύει κι εφαρμόζει αμέσως τις γνώσεις του εις βάρος των δανειστών, αλλά και του πατέρα του. Απελπισμένος ο Στρεψιάδης επικαλείται τις θεότητες Νεφέλες, που συμβολίζουν τις νεφελώδεις διδασκαλίες των σοφιστών, για να τον βοηθήσουν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τότε αυτός θυμωμένος βάζει φωτιά και πυρπολεί τη σχολή του Σωκράτη!
Στην ελληνική δισκογραφία βρίσκουμε δύο πολύ αξιόλογες εργασίες βασισμένες στη συγκεκριμένη κωμωδία του Αριστοφάνη. Η πρώτη ολοκληρωμένη είναι αυτή του Νίκου Μαμαγκάκη και η δεύτερη του Βασίλη Δημητρίου, που παρουσιάστηκε πρώτα το 1994 από το Εθνικό Θέατρο και αργότερα το 1998 από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Η σύνθεση του Νίκου Μαμαγκάκη γράφτηκε για την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Λαζάνης το 1991 και βασίστηκε στη σύγχρονη μετάφραση του Μιχάλη Γκανά.
Ο σπουδαίος συνθέτης έγραψε ένα σφριγηλό έργο που σφύζει από χυμούς και ρυθμικά σχήματα. Άριστος γνώστης της μουσικής γραφής, "παίζει" με όλα τα μουσικά είδη: Tζαζ, ροκ, ποπ, συμφωνικά περάσματα και ιμπρεσιονιστικές πινελιές, όλα μαζί σ' ένα συναρπαστικό ηχητικό καλειδοσκόπιο. Στα φωνητικά ακούμε κυρίως την ηθοποιό Κάτια Γέρου, ενώ στο ρόλο του ποιητή ακούγεται ο Γιώργος Λαζάνης. Το χορό αποτελούν οι ηθοποιοί: Μαρία Κολίντου, Μαρία Πρωτόπαπα, Μαρία Ζωίδου, Κάτια Γέρου, Γιόλα Χατζή, Πέγκυ Τρικαλιώτου, Ίρις Χατζηαντωνίου, Στέλλα Νικολοθανάση, Γιάννα Μαλακατέ.

(c) LP | Lyra | 1991 | πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: