Μιχάλης Αρχοντίδης: Το χέρι του ήλιου (1971)

Ο Μιχάλης Αρχοντίδης (γενν. 1942) είναι ένας εξαιρετικά ενδιαφέρων συνθέτης με σημαντικές μουσικές σπουδές και μεγάλη προσφορά στον μουσικό μας πολιτισμό, παρόλο που δυστυχώς παραμένει ένας μεγάλος άγνωστος για τους φιλόμουσους. Το 1971 ξεκίνησε η πολύ γόνιμη συνεργασία του με την Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής του ΕΙΡΤ, όπου είχε το διπλό ρόλο του ενορχηστρωτή και του διευθυντή ορχήστρας. Το 1976 απέσπασε το α' βραβείο σύνθεσης στο φεστιβάλ ελαφρού τραγουδιού της Μάλτας, ενώ παράλληλα συμμετείχε και σε διάφορα ελληνικά φεστιβάλ (Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα).
Τα μουσικά του ενδιαφέροντα απλώνονται σε όλα τα πεδία της μουσικής έκφρασης, από το ελαφρό ως τη jazz, από το παραδοσιακό και λαϊκό μέχρι τη λόγια μουσική, όπου μάλιστα εκφράστηκε με την πρωτοποριακή μορφή του ατονικού ιδιώματος που εισήγαγε η περίφημη 2η Σχολή της Βιέννης στις αρχές του 20ου αιώνα (Σένμπεργκ, Μπεργκ. Βέμπερν). 
Παράλληλα με τη σύνθεση καταπιάστηκε πολύ δημιουργικά και με τη μουσική διδασκαλία σε πολυάριθμα ωδεία, όπως το "Απολλώνιον", το "Νικόλαος Σκαλκώτας", το "Ωδείο Αττικής", το "Ωδείο Ραϋμόνδη", το "Χαλκηδόνιο Ωδείο" και το "Έντεχνον".
Στη δισκογραφία πέρασε μικρό μέρος της πλούσιας εργογραφίας του, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του έργου του για τον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση παραμένει δυστυχώς ανέκδοτο. Δύο τουλάχιστον όμως δισκογραφικές του δουλειές έχουν μια θέση στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Ένας είναι ο λαϊκός δίσκος "Το χέρι του ήλιου" (1971) κι ο άλλος ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα στο σατιρικό έργο του Σουρή με τίτλο "Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ερμηνεύει Σουρή" (1977).

Ο δίσκος λοιπόν "Το χέρι του ήλιου" περιλαμβάνει 12 τραγούδια ελαφρολαϊκού ύφους, που εκείνη την εποχή κυριαρχούσε στο μουσικό μας στερέωμα. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον πολυγραφότατο Ηρακλή Παπασιδέρη, συνεργάτη του συνθέτη και σε άλλες δουλειές του. Βασικός ερμηνευτής του δίσκου ήταν ο καινούργιος τότε στο χώρο Κωστής Χρήστου, που για τα επόμενα 4-5 χρόνια θα βρεθεί στο προσκήνιο με κάμποσες προσωπικές επιτυχίες. Με τρία τραγούδια η καθεμιά συμμετέχουν επίσης η μόλις 19χρονη Δήμητρα Γαλάνη, στα πρώτα της ακόμη βήματα, καθώς και η λαϊκή τραγουδίστρια Λουίζα Γαΐτη, γνωστή από τις συμμετοχές της σε δίσκους του Γρηγόρη Μπιθικώτση. 
Τα τραγούδια του δίσκου ακούγονται ευχάριστα, αν και τα περισσότερα πλέον έχουν ξεχαστεί. Ξεχωρίζει το ωραιότατο "Σ' αγαπώ πολύ" με τον ωραίο ρυθμό του και την όμορφη ερμηνεία της Δήμητρας Γαλάνη. Ήταν το τραγούδι που είχε σημειώσει τότε μεγάλη επιτυχία κι εξακολουθεί ακόμη να ακούγεται πολύ ευχάριστα, ενώ περιλαμβάνεται σχεδόν ανελλιπώς σε διάφορες ανθολογίες της τραγουδίστριας.

ΥΓ. Επιφυλάσσομαι στο μέλλον να επανέλθω στον πολύ ενδιαφέροντα αυτόν συνθέτη με την ελπίδα να έχω βρει ως τότε κάποια ακόμη δείγματα της μουσικής του εργασίας, γιατί αξίζει να βγαίνουν από την άδικη λήθη του χρόνου κάποιοι σεμνοί και συνεπείς εργάτες του μουσικού μας πολιτισμού.

(c) LP | EMI/HMV | 1971 | πηγή: d58/Νίκος