Σε δεύτερη γραφή / Μάνος Χατζιδάκις, Στέλιος Μαρκετάκης: Για την Ελένη (1978)

Διευκρινίζω εξαρχής ότι ο σημερινός δίσκος τυπικά δεν ανήκει ασφαλώς στην κατηγορία της δεύτερης εκτέλεσης που αποτελεί το θέμα αυτού του αφιερώματος. Είναι ένας πρωτότυπος κύκλος τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι που ωστόσο αποτέλεσε τη βάση διπλής δισκογραφικής επανεκτέλεσης τα επόμενα χρόνια, πράγμα οπωσδήποτε πολύ σπάνιο στη δισκογραφία. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να τα ξεκαθαρίσουμε:

Το 1978 λοιπόν ο Μάνος Χατζιδάκις συναντήθηκε με τον νεόκοπο στιχουργό Μιχάλη Μπουρμπούλη που είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του στο προσκήνιο με κάποια τραγούδια σε μουσική του Σταύρου Κουγιουμτζή, από τα οποία ξεχώρισε το υπέροχο "Θα 'ταν δώδεκα του Μάρτη" με τη Χαρούλα Αλεξίου ("Λαϊκές Κυριακές", 1976). Η ευτυχής αυτή συνάντηση απέφερε τον εξαιρετικό κύκλο "Τραγούδια για την Ελένη" με το χαρακτηριστικό υπότιτλο "Δώδεκα λαϊκά τραγούδια" που εκδόθηκε από την ετικέτα Νότος της Lyra. 

Πρόκειται για δώδεκα πολύ όμορφα τραγούδια, τα περισσότερα σε κλασικούς λαϊκούς ρυθμούς (χασάπικο ή ζειμπέκικο), αλλά και κάποια στο οικείο χατζιδακικό ύφος της λυρικής μπαλάντας με πολύ εκλεπτυσμένη ενορχήστρωση, όπου το μπουζούκι συμπρωταγωνιστεί με το μαντολίνο. Όλα τα τραγούδια είναι υψηλής αισθητικής, αλλά σίγουρα μερικά κερδίζουν ευκολότερα τον ακροατή, όπως τα: Στην Πύλη τ' Αδριανού, Μύρισε ο κόσμος γιασεμί, Ψηλά στον Ακροκόρινθο, Νυχτερινός άγγελος (στη μελωδία του στηρίζεται το εισαγωγικό οργανικό θέμα) και (κυρίως) Για την Ελένη που έδωσε τον τίτλο στο έργο και είναι το μόνο που έχει στίχους του ίδιου του συνθέτη, αν και δεν αναφέρεται αυτό στο δίσκο. 

Αποκλειστικός ερμηνευτής του δίσκου ο αισθαντικός Στέλιος Μαρκετάκης, από τις τυπικές περιπτώσεις ερμηνευτών που ανέδειξε ο μεγάλος συνθέτης, αν και ο συγκεκριμένος για άγνωστους λόγους δεν μπόρεσε να έχει κάποια συνέχεια στο ελληνικό τραγούδι. Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Γιώργος Σταθόπουλος.

Όπως λοιπόν προανέφερα, το ενδιαφέρον αυτού του χατζιδακικού κύκλου είναι ότι γνώρισε στη συνέχεια όχι μία, αλλά δύο επανεκτελέσεις. Μία, όχι πλήρη ούτε σε ενιαία έκδοση, από την Αλεξάνδρα (1980/1983) κι άλλη μια ολοκληρωμένη από τη Μαρία Δημητριάδη (1985). Τις επανεκτελέσεις αυτές θα δούμε στη συνέχεια του αφιερώματός μας...

(c) LP | Notos/Lyra | 1978 | Πηγή: d58