Η έντονα πειραματική διάθεση της Λένας Πλάτωνος στις "Μάσκες ηλίου" (1984) συνεχίστηκε, έστω και με μικρότερη ένταση, και στην αμέσως επόμενη δουλειά της που ήρθε ένα χρόνο αργότερα με τον σημαντικό δίσκο "Γκάλοπ", πάντα από τη Lyra. Μάλιστα ο δίσκος αφιερώθηκε στον ιδρυτή της εταιρείας Αλέκο Πατσιφά που είχε ήδη φύγει από τη ζωή και που είχε στηρίξει στο ξεκίνημά τους πληθώρα νέων καλλιτεχνών, όπως η Λένα Πλάτωνος.
Τα διαμορφωμένα ήδη χαρακτηριστικά της εκλεκτής τραγουδοποιού είναι παρόντα και σ' αυτή τη δουλειά. Μικρές ιστορίες καθημερινής τρέλας και σουρεαλιστικής υπερβατικότητας που αναδύονται σπασμωδικά και διακοκομμένα (fragments) μέσα από μια ηχητική πανδαισία που ξεπηδά ασυγκράτητη από τον ηλεκτρονικό μικρόκοσμο και τις μινιμαλιστικές πινελιές της ανήσυχης δημιουργού. Η τυπική φόρμα ανάπτυξης κυριολεκτικά συνθλίβεται κάτω από την ασυγκράτητη παρόρμηση της ελεύθερης έκφρασης, έστω κι αν δε λείπουν ολότελα και κάποιες νησίδες που μοιάζουν πιο κοντά σε μια υποτυπώδη μορφή "κανονικού" τραγουδιού, όπως τα τρυφερά "Μάρκος" (ελεγεία για ένα σκοτωμένο σκύλο) και "Αιμάτινες σκιές από απόσταση".
Και πάλι η ίδια η Πλάτωνος υπογράφει εξολοκλήρου το υλικό σε μουσικό, στιχουργικό και ερμηνευτικό επίπεδο, αν και επί της ουσίας δεν έχουμε να κάνουμε με έμμετρους, δηλαδή μελοποιήσιμους, στίχους, αλλά με μικρά κείμενα ελεύθερης γραφής, τα οποία νοηματοδοτούνται εμφατικά από τους ηλεκτρονικούς χρωματισμούς της μουσικής. Στα φωνητικά συμπράττει ο ηχολήπτης Πάνος Δράκος (στο ένθετο αναφέρεται ως "ανώνυμος"), ενώ συμμετέχει και ο κιθαρίστας Κώστας Χατζόπουλος. Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε και πάλι από τη δημιουργό.
(c) CD | Lyra | 1985 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου