Αιολίς γη, νησί μαγικό πλάι στις Μικρασιατικές ακτές με τη λύρα του Ορφέα να αντηχεί ακόμη στ' ακρογιάλια του και τους ποιητές του, από τον Τέρπανδρο, τη Σαπφώ, τον Αλκαίο και τον Αρίωνα ίσαμε με τον Εφταλιώτη, τον Μυριβήλη και τον Ελύτη, να υμνούν τα αιώνια συναισθήματα του έρωτα και της ζωής μαζί με τους μουσικούς της, όπως ο Γεώργιος ο Λέσβιος τον 19ο αιώνα και ο Βαγγέλης Πιτσιλαδής πιο πρόσφατα, και παραδίπλα τον ταπεινό χειροτέχνη ζωγράφο Θεόφιλο, η Λέσβος αρμενίζει περήφανη μέσα στους αιώνες και συνεχίζει να υπηρετεί τον πολιτισμό με νέους θεράποντες της τέχνης.
Ένας σημαντικός σύγχρονος Λέσβιος δημιουργός, για τον οποίο έχουμε ξαναμιλήσει εδώ στο Δισκοβόλο κι έχουμε παρουσιάσει δείγματα της θαυμάσιας δουλειάς του, είναι ο συνθέτης και μαέστρος Νίκος Τσιριγώτης που, παρόλο ότι δεν νοιάστηκε ποτέ να χτίσει μια τυπική καριέρα ακολουθώντας τους δρόμους της εμπορικής δισκογραφίας, έχει ήδη στο ενεργητικό του ένα ογκώδες μουσικό έργο, το οποίο συχνά παρουσιάζει στους συντοπίτες του με ποικίλες αφορμές και αφιερώματα που οργανώνονται από πολιτιστικούς φορείς του τόπου του.
Το 2023 λοιπόν, η χρονιά που διανύουμε, είναι και η επέτειος των 100 χρόνων από το θάνατο του σπουδαίου Λέσβιου ποιητή Αργύρη Εφταλιώτη (1849-1923), του πρωτοπόρου δημοτικιστή ποιητή της γενιάς του 1880 με το πλούσιο μεταφραστικό και ποιητικό έργο, το οποίο δυστυχώς δεν έχει ακόμη εκτιμηθεί στο πραγματικό του μέγεθος. Ο Νίκος Τσιριγώτης πάντως φρόντισε να ετοιμάσει έναν όμορφο κύκλο μελοποιημένων ποιημάτων του Εφταλιώτη λίγο πριν φύγει το 2022 ως προανάκρουσμα της φετινής επετείου για τον ποιητή. Το υλικό αυτής της δουλειάς λοιπόν παρουσίασε ζωντανά το Σάββατο, 1 Ιουλίου 2023, στον πολυχώρο Δεσμός εκεί στο λιμάνι του Μολύβου, διευθύνοντας ο ίδιος τα τραγούδια του που ερμήνευσαν τοπικοί ερμηνευτές μπροστά σε μεγάλο πλήθος κόσμου που χειροκρότησε θερμά τους καλλιτέχνες.
Από τη μαγική αυτή βραδιά έχω στα χέρια μου μια υπέροχη βιντεοσκοπημένη στιγμή με το τραγούδι "Μάνα και γιος" (Παραλογή) σε ποίηση Αργύρη Εφταλιώτη από τα πολυάριθμα ποιήματα της ξενιτιάς που μας άφησε. Το συγκεκριμένο ποίημα γράφτηκε το 1889. Το ερμήνευσε πολύ αισθαντικά η Χρύσα Βέκιου, ενώ ο Θεόφιλος Προκοπίου διάβασε στίχους του ποιήματος. Μια πολύ όμορφη μουσική στιγμή από ένα σεμνό υπηρέτη της μουσικής τέχνης που συνεχίζει ακούραστος να παράγει πολιτισμό...
(c) Video | Πηγή: Νίκος Τσιριγώτης | 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου