Το 1971 λοιπόν ο Δήμος Μούτσης παρουσίασε τον πρώτο οριακό δίσκο της καριέρας του. Τίτλος του: "Άγιος Φεβρουάριος". Στιχουργός ο Μάνος Ελευθερίου. Ένα κορυφαίο έργο συνολικά της ελληνικής δισκογραφίας, διαχρονικό και αξεπέραστο, σχεδόν 50 χρόνων ήδη, αλλά τόσο σύγχρονο και φρέσκο σαν σημερινό! Ήταν η εποχή που συμπληρώνονταν 50 χρόνια από το συγκλονιστικό γεγονός της Μικρασιατικής Καταστροφής (1922) κι ο δίσκος αυτός αποτέλεσε την πιο σοβαρή πράξη μνήμης (έστω και με έμμεσο και υπαινικτικό τρόπο) που έγινε ποτέ για τη μεγάλη αυτή εθνική τραγωδία.
Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που συνοδεύουν αυτή την έκδοση. Πρώτα πρώτα ο περίεργος τίτλος. Φαίνεται πως η αρχική σκέψη του Ελευθερίου ήταν να δοθεί ένας τίτλος διαφορετικός, κάτι σαν "Τα μαρτύρια του Αγίου Στεφάνου"! Ο Μούτσης όμως επέμενε να υπάρχει στον τίτλο μια λέξη που να άρχιζε με "Φ"! Και κάπου εκεί, τυχαία, γεννήθηκε ο "Φεβρουάριος" που μάλιστα βαφτίστηκε και ...Άγιος! Άρα λοιπόν ο τίτλος δεν έχει κάποια οργανική σχέση με το περιεχόμενο και τις συμβολικές αναφορές των τραγουδιών!
Άλλο στοιχείο: Φαίνεται πως το έργο ηχογραφήθηκε δυο φορές! Στην πρώτη ηχογράφηση τα ανδρικά τραγούδια τα ερμήνευε ο Γιάννης Μπογδάνος και χρησιμοποιήθηκε κανονικό μπουζούκι, όπως στα τραγούδια που ηχογραφούσε μέχρι τότε ο συνθέτης. Όμως ο Μούτσης δεν ικανοποιήθηκε από το αποτέλεσμα, γιατί αναζητούσε εντελώς διαφορετικό ηχόχρωμα και τελικά κατάφερε με τον σπουδαίο μπουζουξή Δημήτρη Μαργιολά να βγάλουν έναν αλλιώτικο ήχο που πιο πολύ παρέπεμπε στο παλιό ηχόχρωμα των νυχτερινών λαϊκών μαγαζιών δίνοντας έτσι μιαν αίσθηση αναδρομής στο παρελθόν που ταίριαζε πολύ στη θεματολογία των τραγουδιών! Συγχρόνως εξασφαλίστηκε την τελευταία στιγμή η συμμετοχή του νεαρού τότε τραγουδιστή Δημήτρη Μητροπάνου που ειδικά για την ηχογράφηση πήρε άδεια από τη στρατιωτική μονάδα, όπου υπηρετούσε τη θητεία του!
Κι άλλο στοιχείο: Αρχικά ο δίσκος δεν είχε καμιά ιδιαίτερη αποδοχή από το κοινό και φαινόταν ως μια μεγάλη εμπορική αποτυχία. Κι όμως, εντελώς τυχαία όλα άλλαξαν μεμιάς! Κι αυτό συνέβη από ένα λάθος του υπερσυντηρητικού χρονογράφου-συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά, ο οποίος αναφερόμενος στην υπόθεση Κοεμτζή που συνέβη λίγο αργότερα έγραψε ότι το άγριο φονικό είχε για αφορμή την παραγγελιά του τραγουδιού "Ο Χάρος βγήκε παγανιά", αντί του ορθού "Βεργούλες" (του Βαμβακάρη), και ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να ψάχνει το δίσκο που είχε αυτό το σημαδιακό τραγούδι! Κι έτσι ο "Άγιος Φεβρουάριος" έγινε περιζήτητος και μετατράπηκε σε μια τεράστια εμπορική επιτυχία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να πουλά!
Ας δούμε όμως και το περιεχόμενο αυτού του σπουδαίου δίσκου: Συνολικά περιλαμβάνει 9 τραγούδια, λαϊκά κατά βάση, αλλά με έντονα στοιχεία και από άλλες μουσικές περιοχές, ακόμη και από το ψυχεδελικό ροκ, όπως στην πολύ ιδιαίτερη οργανική εισαγωγή. Το ομότιτλο τραγούδι κινείται καθαρά στο πεδίο του ροκ, ενώ τα υπόλοιπα τραγούδια έχουν λαϊκό χρώμα. Η τρυφερή μπαλάντα "Το κομοδίνο" έχει γνωρίσει και μια δεύτερη όμορφη εκτέλεση μερικά χρόνια αργότερα από τη Δήμητρα Γαλάνη.
Πέντε τραγούδια ερμηνεύει ο Δημήτρης Μητροπάνος, μεταξύ αυτών και το πολύ αγαπημένο μου "Η σούστα πήγαινε μπροστά", ένα πανέμορφο ζεϊμπέκικο, από τα ωραιότερα που έγραψε ποτέ ο συνθέτης. Τα υπόλοιπα τέσσερα ερμηνεύει με πολύ αισθαντικό τρόπο η εξαιρετική, αλλά τόσο αδικημένη τραγουδίστρια Πετρή Σαλπέα.
(c) LP | Philips | 1971 | πηγή: d58Πέντε τραγούδια ερμηνεύει ο Δημήτρης Μητροπάνος, μεταξύ αυτών και το πολύ αγαπημένο μου "Η σούστα πήγαινε μπροστά", ένα πανέμορφο ζεϊμπέκικο, από τα ωραιότερα που έγραψε ποτέ ο συνθέτης. Τα υπόλοιπα τέσσερα ερμηνεύει με πολύ αισθαντικό τρόπο η εξαιρετική, αλλά τόσο αδικημένη τραγουδίστρια Πετρή Σαλπέα.
2 σχόλια:
Να πουμε εδω εδω με το Μπογδανο αμμλον δεν προκειται για ηχογραφηση(τοσα χρονια κατι αθ ειχε βρεθει) απλα τη σεζον κεινη πριν την κυκλοφορια του δισκου τα τραγουδια ερμηνευτηκαν στη Μπουατ Περικλής απο το Μπογδανο τον Οκτωβρη του 1971 ,μαλλον για να δει ο Μουτσης τις αντιδρασεις του κοινου...Η μπουατ μαλιστα το Φθινοπωρο εκιενο μετονομαστηκε σε "Αγιος Φεβρουαριος"...Πέρνει άδεια το Δεκέμβρη του 71 ο Μητροπάνος από το στρατό ,έρχεται από την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα και σε δυο μέρες λέει τις τραγουδάρες.Μην ξεχνάμε το υπέροχο μπουζούκι του Δημήτρη Μαριολά,στα πρωτα του βήματα αλλά και η χρήση του οκτακάναλου στην ηχογράφηση ,από τις πρώτες φορές στην χώρα μας,για αυτό και τα μπουζούκια ακούγονται λίγο "κάπως".Και κλείνω με τα λόγια του ποιητή για τους στίχους του:Οι στίχοι δεν είναι η ιστορία της Σμύρνης αλλά αναφέρονται σε κάτι οριστικά χαμένο σαν τη Σμύρνη...
Καλησπέρα. Άσχετο εντελώς με την συγκεκριμένη ανάρτηση: υπάρχει τίποτα από Φώτη Αλέπορο (Καντάδες); Υπάρχει λίγο υλικό στο youtube αλλά αναρωτιέμαι μήπως το έχετε σε πιο ποιοτική μορφή αν και καταλαβαίνω ότι λόγω εποχής ίσως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό.
Δημοσίευση σχολίου