Σήμερα, μετά από κάμποσες ημέρες αγρανάπαυσης, λέω να κάνω την αυγουστιάτικη πρεμιέρα με μια μικρή επιστροφή στα προηγούμενα, προκειμένου να αποκαταστήσω δύο δίσκους που νομίζω πως δεν παρουσιάστηκαν με σωστή ψηφιακή μεταγραφή από τις αρχικές αναλογικές τους πηγές.
Πρόκειται για τους δύο πρώτους κύκλους τραγουδιών του Σταμάτη Κραουνάκη και πιο συγκεκριμένα για τα "Σκουριασμένα χείλια" (1981) με ερμηνεύτρια τη Βίκυ Μοσχολιού και το "Σαριμπιντάμ" (1982) με τη Χριστιάνα. Δυο πολύ αξιόλογες, αν και πρωτόλειες, δισκογραφικές εργασίες του σπουδαίου συνθέτη, που τις ψηφιοποίησα εκ νέου για τους φίλους του Δισκοβόλου και νομίζω πλέον πως τα αρχικά προβλήματα έχουν εξαλειφθεί, αν και η χρήση των βινυλίων και ο χρόνος που εντωμεταξύ έχει φορτωθεί πάνω τους έχουν αφήσει κάποια μικρά εξωμουσικά κατάλοιπα που πάντως δε νομίζω πως είναι ιδιαίτερα αισθητά στο αυτί, ώστε να χαρακτηριστούν ενοχλητικά. Χαρείτε τα λοιπόν...
(c) LP | Lyra / Polydor | πηγή: d58
4 σχόλια:
Ο χαρακτηρισμός πρωτόλειες είναι το λιγότερο ατυχής για τους δυο συγκεκριμένους δίσκους. Μακάρι πολλοί να έβγαζαν τέτοιους "πρωτόλειους" όχι στα 26 αλλά στα 46 και τα 56 τους!!! Δίσκοι που ακούγονται από την αρχή ως το τέλος σχεδόν 40 χρόνια.
Χμ! Εδώ σηκώνω ψηλά τα χέρια, γιατί το σχόλιό σου είναι αφοπλιστικό! Ειλικρινά όμως αναρωτιέμαι αν γνωρίζεις ακριβώς τι σημαίνει η λέξη "πρωτόλειες", ώστε να τη χαρακτηρίζεις "ατυχή"!!! Μήπως νομίζεις πως έχει αρνητικό νόημα; Αν ναι, κάνεις μεν λάθος, αλλά καταλαβαίνω τουλάχιστον γιατί ενοχλήθηκες. Φυσικά και μόνο που στο κείμενο έχω δίπλα δίπλα τα επίθετα "αξιόλογες" και "πρωτόλειες", δεν δικαιολογείται να έχεις μπερδέψει τόσο εξόφθαλμα το νόημα! Αναρωτιέμαι επίσης αν διάβασες την αναλυτική κριτική των δύο αυτών δίσκων που έκανα στην ειδικότερη παρουσίασή τους πριν από 2-3 εβδομάδες. Μπορείς εύκολα να τη βρεις μέσω των συνδέσμων που έχω στους τίτλους των δίσκων, για να καταλάβεις πόσο έξω έχεις πέσει!
ΥΓ. Κι επειδή μου έδωσες την αφορμή να δείξω ότι πρωτόλειος δίσκος δεν σημαίνει κακός δίσκος, αλλά πολλές φορές σημαντικός ή και αριστουργηματικός, θέλω ενδεικτικά να παραθέσω μερικούς πρωτόλειους δίσκους μεγάλων δημιουργών που δίνουν την καλύτερη απάντηση:
1960: Επιτάφιος (Μ. Θεοδωράκη)
1963: Κόκκινα φανάρια (Στ. Ξαρχάκου) περιέχει την "Άπονη ζωή"!!!
1964. Ερωτόκριτος (Ν. Μαμαγκάκη)
1964. Καταχνιά (Χρ. Λεοντή)
1966. Το φορτηγό (Δ. Σαββόπουλος)
1968. Αναγέννησις Αλόννησος (Κ. Χατζή)
1968. Η Ελένη του Μάη (Γ. Γλέζου)
1969. Οι ώρες (Λ. Κόκοτου)
1970. Η πόλη μας (Λ. Κηλαηδόνη)
1973. Δεν περισσεύει υπομονή (Αργ. Κουνάδη)
1975. Πολιτικά τραγούδια (Θ. Μικρούτσικου)
1976. Η μεγάλη αγρυπνία (Ελ. Καραΐνδρου)
1976. Κύκλος Σεφέρη (Η. Ανδριόπουλου)
1978. Τραγούδια της παρέας (Μ. Τόκα)
1978. Η εκδίκηση της γυφτιάς (Ν. Ξυδάκη)
1982. Ο ήλιος ο ηλιάτορας (Δ. Λάγιου)
1985. Ζεστά ποτά (Χ. & Π. Κατσιμίχα)
Σταματώ εδώ...
Πηγή Βικιλεξικό: Πρωτόλειο: το πρώτο πνευματικό έργο κάποιου, το πνευματικό έργο που (κατά κανόνα) δεν είναι ώριμο ή έχει αδυναμίες
Μάλλον εσύ αγαπητέ Ααβά δε γνωρίζεις την ακριβή σημασία της λέξης, εγώ ξέρω πολύ καλά τι λέω.
1. Το επίθετο πρωτόλειος έχει ελαφρώς αρνητική χροιά και συνήθως χρησιμοποιείται για να τονίσει το ανώριμο ή ατελές. Σε καμία πάντως περίπτωση το πρωτόλειο δεν ταυτίζεται με το αριστουργηματικό. Ετυμολογικά λοιπόν είσαι τελείως λάθος.
2. Με τα παραδείγματα που έχεις σταχυλογήσει δε, συμπεραίνω πως εκτός από ετυμολογικά είσαι και μουσικά λάθος. Αμφιβάλλω ενολίγοις αν τους παραπάνω δίσκους τους έχεις ακούσει. Γιατί κάποιοι είναι όντως πρωτόλειοι, με την ορθή χρήση του επιθέτου, και κάποιοι είναι απλώς πρώτοι. Οι Ώρες ας πούμε ή ο Επιτάφιος ή τα Πολιτικά τραγούδια ή τα Ζεστά ποτά μπορεί να είναι πρώτοι δίσκοι αλλά όχι πρωτόλειοι. Το ίδιο ισχύει και για τα Σκουριασμένα χείλια. Πριν λοιπόν πάρεις εισαγγελικό ύφος άλλη φορά, συμβουλέψου πρώτα το λεξικό σου και το cd player μετά.
Μάλλον βρήκες την ευκαιρία επίδειξης πνεύματος και προκαλείς, χωρίς λόγο, αγαπητέ.
Πρώτα πρώτα πρέπει να σου ότι είμαι φιλόλογος και συνεπώς δεν εμπιστεύομαι τα κάθε λογής Βικιλεξικά! Δεύτερον: Σε καθαρώς ετυμολογικό επίπεδο η λέξη "πρωτόλειο" σημαίνει "πρώτη λεία", δηλαδή μεταφορικά πρώτη δημιουργία. Αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι ο πρωτοεμφανιζόμενος δημιουργός δεν είναι και ήδη έτοιμος και ώριμος να μας δώσει ακόμη και αριστούργημα, το οποίο δε θα το ξεπεράσει ενδεχομένως ποτέ στη ζωή του. Ξέρεις ότι ο Μέντελσον έγραψε το αριστούργημα της ζωής του στα 16 χρόνια του; Ήταν η ουβερτούρα από το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας". Ίσως το πιο αριστουργηματικό πρωτόλειο της μουσικής φιλολογίας όλων των εποχών! Πρωτόλειο επίσης ήταν και η "Αμοργός" του Νίκου Γκάτσου, αλλά συγχρόνως και αριστούργημα που δεν το ξεπέρασε ποτέ! Γιατί συμβαίνει συχνά πολλοί δημιουργοί να εμφανίζονται στο προσκήνιο "σαν έτοιμοι από καιρό".
Τώρα, όταν μου λες ότι μάλλον δεν έχω ακούσει όλους αυτούς τους δίσκους που παρέθεσα, το ελάχιστο που έχω να πω είναι ότι είσαι αγνώμων και μικρόψυχος, γιατί ενώ βρίσκεσαι σε ένα φόρουμ όπου κάθε δίσκος που παρουσιάζεται συνοδεύεται και από μια μικρή ή μεγαλύτερη ανάλυση, εντελώς προσωπική δική μου κι όχι με τη γνωστή τακτική του copy-paste, ενώ σου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσεις σπανιότατες εκδόσεις που τυχαίνει να διαθέτω στο μεγάλο μου αρχείο, ενώ έχουν αναρτηθεί δίσκοι όλων των μουσικών πεδίων πάντα με δικό μου σχολιασμό και χωρίς να υπολογίζω τον τρομαχτικό κόπο που κρύβει πίσω της όλη αυτή η δουλειά, εσύ βρήκες να μου πεις αυτή τη φτηνή κουβέντα! Ούτε καν έκανες τον κόπο να διαβάσεις την ανάλυση των δύο δίσκων του Κραουνάκη με τις παραπομπές που σου υπέδειξα, για να δεις αν εκτιμώ το περιεχόμενό τους!
Πολλά είπα και ομολογώ ότι τα είπα πολύ θυμωμένος με την αναίδειά σου! Επιλογικά μόνο να σου πω ένα "ευχαριστώ" για όλο αυτό, κυρίως γιατί μου υπενθύμισες την ακαταμάχητη ανθρώπινη μικρότητα!
Δημοσίευση σχολίου