Είχε την τύχη στα πρώτα της βήματα να συμπορευτεί με άξιους δημιουργούς (Γιάννης Σπανός, Γιάννης Μαρκόπουλος, Χρήστος Λεοντής, Χριστόδουλος Χάλαρης) που έδωσαν ισχυρή ώθηση για τη μεγάλη καριέρα που ακολούθησε, έστω και με κάποιους περιστασιακούς κλυδωνισμούς, καθιερώνοντας την Τάνια Τσανακλίδου στις κορυφαίες ερμηνεύτριες της γόνιμης γενιάς του '70 με κείνο το μοναδικό ελεγειακό χρωματισμό της φωνής της που έχει αφήσει βαθύ το στίγμα του σε πάμπολλες αλησμόνητες και κλασικές πλέον ερμηνείες της.
Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι οι παιδικές θεατρικές της καταβολές συχνά την οδήγησαν σε επιλογές σκηνικού χαρακτήρα καταφέρνοντας έτσι να χτίσει το δικό της μύθο ως μουσικοθεατρική περσόνα. Αυτήν ακριβώς την πλευρά του ταλέντου της ήρθε να πιστοποιήσει η παράσταση "Piaf" βασισμένη στο ομώνυμο αγγλόφωνο μιούζικαλ της Pam Gems που είχε ανέβει το 1978 στο Λονδίνο και στη συνέχεια σε πολλές άλλες μεγάλες πόλεις του κόσμου με τεράστια επιτυχία.
Βέβαια δε χρειάζεται εδώ να κάνουμε τις συστάσεις της Edith Piaf (1915-1963), αυτής της τόσο αγαπημένης γαλλίδας τραγουδίστριας του μεσοπολέμου και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, της αποκαλούμενης και "σπουργιτάκι του Παρισιού". Για την πολυτάραχη ζωή και το πηγαίο της ταλέντο έχουν γραφτεί δεκάδες θεατρικά έργα, σενάρια και κείμενα αντλώντας συνήθως την έμπνευσή τους από τη θεματολογία των εξαίσιων τραγουδιών της.
Η ελληνική εκδοχή του έργου "Piaf" με πρωταγωνίστρια την Τάνια Τσανακλίδου ανέβηκε τον Ιούνιο του 1981 στο Αθηναϊκό Κηποθέατρο σε σκηνοθεσία του Γιάννη Τσιώλη και μετάφραση και ελληνικούς στίχους του Άρη Δαβαράκη. Δυστυχώς η παράσταση δε γνώρισε επιτυχία και γρήγορα κατέβηκε, αλλά τα υπέροχα τραγούδια της που διασκεύασε και ενορχήστρωσε με δεξιοτεχνία ο Τάσος Καρακατσάνης και κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά σε δίσκο αποτελούν ένα ισχυρό διαπιστευτήριο για την ερμηνευτική ικανότητα της Τάνιας Τσανακλίδου ακόμη και σ' αυτό το τόσο ιδιαίτερο είδος τραγουδιού.
Οι πρώτες ηχογραφήσεις αυτών των ιστορικών τραγουδιών ανήκουν στην περίοδο 1936-1963, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι το τραγούδι "Milord" που κλείνει το δίσκο φέρει την υπογραφή του Georges Moustaki.
(c) CD | PolyGram | 1981 | Ψηφιακή επανέκδοση: 1995 | Πηγή: ΟΟ/d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου