Λίνος Κόκοτος, Οδυσσέας Ελύτης: Το θαλασσινό τριφύλλι (1972)

Ο κύκλος μελοποιημένης ποίησης "Το θαλασσινό τριφύλλι" είναι δίχως αμφιβολία μια ευλογημένη στιγμή της ελληνικής δισκογραφίας και το εμβληματικότερο έργο που μας χάρισε ο αγαπημένος συνθέτης Λίνος Κόκοτος, τρίτος προσωπικός δίσκος του κατά σειρά. Πολλοί τον θεωρούν και τον καλύτερό του. Ίσως. Εγώ δίνω πάντα ένα μικρό προβάδισμα στον πρώτο του δίσκο, τις "Ώρες" του 1969. 

Πάντως εδώ ο συνθέτης έκανε εξαιρετική δουλειά έχοντας μάλιστα στα χέρια του το πολύτιμο υλικό που του εμπιστεύτηκε ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Απλοί στίχοι πλημμυρισμένοι με θαλασσινά χρώματα και τη χαρά της ζωής, προορισμένοι να γίνουν τραγούδια, καθώς δεν είχαν καν ακόμη εκδοθεί σε κάποια ποιητική συλλογή. Αργότερα εντάχθηκαν στα "Ρω του έρωτα". 

Η μελοποίηση του Λίνου Κόκοτου ενθουσίασε τον ποιητή και φαίνεται πως του έδωσε το έναυσμα να ξανοιχτεί περισσότερο προς τους λαϊκούς συνθέτες, καθώς οι παλιότερες μελοποιήσεις ποιημάτων του από τον Μίκη Θεοδωράκη ("Το Άξιον Εστί", "Μικρές Κυκλάδες") και τον Γιάννη Μαρκόπουλο ("Ήλιος ο Πρώτος") είχαν κινηθεί σε ένα ύφος πιο λόγιο και σοβαρό. Και βέβαια όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε την τεράστια μελοποιητική ανθοφορία που είχαμε τα επόμενα χρόνια πάνω στα κοσμαγάπητα ποιήματα του Ελύτη, προπάντων μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ.

Τα τραγούδια του Λίνου Κόκοτου είναι όλα πολύ όμορφα, με απλές και πηγαίες μελωδίες και χαρούμενους ρυθμούς που σε παρασύρουν αυθόρμητα να τα τραγουδήσεις. Γνώρισαν μάλιστα μεγάλη επιτυχία και νομίζω πως μέχρι σήμερα εξακολουθούν να έχουν ένα σταθερό κοινό. Ο δίσκος περιλαμβάνει συνολικά εννέα πρωτότυπες μελωδίες που αναπτύχθηκαν σε ένδεκα τραγούδια, από τα οποία το ένα έχει οργανική κι άλλο ένα χορωδιακή μορφή. Ο Μιχάλης Βιολάρης και η Ρένα Κουμιώτη τα ερμηνεύουν πειστικότατα καταθέτοντας ίσως τις πιο ολοκληρωμένες ερμηνείες της καριέρας τους. Το εξώφυλλο του δίσκου κοσμείται από έναν θαυμάσιο πίνακα του Μποστ.

(c) CD | Lyra | 1972 | Πηγή: d58