Το 2000, οκτώ χρόνια μετά την προηγούμενη δουλειά του, ο Λίνος Κόκοτος μας έδωσε τον μάλλον άγνωστο κύκλο τραγουδιών "Τα όνειρά μας άσπρα" που για πολλά χρόνια έμοιαζε ως το κύκνειο άσμα του, μιας και έπαψε πια να έχει δισκογραφική δραστηριότητα, ώσπου ξαφνικά το 2018 μας έκανε την έκπληξη και επανεμφανίστηκε με καινούργια τραγούδια!
Ο δίσκος λοιπόν αυτός είναι μια όμορφη δουλειά σε πιο λαϊκό χρώμα από το οικείο ύφος του συνθέτη με όμορφα και στρωτά τραγούδια, τα οποία δυστυχώς πέρασαν απαρατήρητα και δεν ακούστηκαν όσο θα τους άξιζε. Σ' αυτό ίσως φταίνε πολλά. Ίσως η μικρή εταιρία που ανέλαβε την έκδοση του δίσκου. Ίσως η μέτριας ποιότητας έκδοση με καθαρά κομπιουτερίστικη αισθητική. Ίσως ακόμα ο άγνωστος στιχουργός, ονόματι Γιώργος Κανλής, που πάντως μας προσφέρει αρκετά καλούς στίχους.
Ή μήπως είναι ο άγνωστος τραγουδιστής που ερμηνεύει τα τραγούδια; Το όνομά του: Αντώνης Γκάτας. Πρόκειται για έναν ενδιαφέροντα Έλληνα τραγουδιστή της διασποράς που ζει μόνιμα στη Γερμανία και που το 1994 είχε ηχογραφήσει σε δεύτερη εκτέλεση τον κύκλο τραγουδιών "Πικροσάββατα" του Μίκη Θεοδωράκη. Διαθέτει μια κάπως ιδιότυπη φωνή, όχι και τόσο εύηχη. Πιθανότατα με κάποιον άλλο ερμηνευτή τα τραγούδια να είχαν μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό.
Το ωραιότερο πάντως τραγούδι του δίσκου ("Όλα μου γύρω βουρκωμένα") το αποδίδει θαυμάσια η Θεοδοσία Στίγκα, ενώ ο δίσκος κλείνει με την επανεκτέλεση του παλαιότερου τραγουδιού "Γεννήθηκα σε μια στιγμή" σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου που είχε ερμηνεύσει πρώτος ο ασύγκριτος Νίκος Ξυλούρης! Παρόλα αυτά και τούτη η ερμηνεία είναι πολύ συμπαθητική.
(c) CD | ΑΠΟΨΗ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΕ / 2000 | Πηγή: d58
3 σχόλια:
Εκτός του ότι είναι άγνωστοι ο στιχουργός κι ο ερμηνευτής, είναι μικρή η εταιρεία, είναι πολύ ατυχής και η επιλογή του εξωφύλλου. Παραπέμπει σε πολύ φτηνές παραγωγές άλλου είδους ρεπερτορίου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δεν περπάτησε καθόλου η συγκεκριμένη δουλειά.
Κοίταξε, τα ίδια έγραψα κι εγώ, για να εξηγήσω γιατί αυτή η δουλειά έμεινε στην αφάνεια. Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, αυτοί δεν είναι ουσιαστικοί λόγοι που μπορούν να κρίνουν την αληθινή ποιότητα μιας δουλειάς. Γιατί μπορεί μεν ο δίσκος ατύχησε εμπορικά, αλλά σε επίπεδο μουσικής αξίας δεν παύει να είναι πολύ ενδιαφέρων.
Για να το θέσω αλλιώς, πέρα από τα μουσικά χαρακτηριστικά του δίσκου, προσωπικά θεωρώ ότι το συγκεκριμένο εξώφυλλο τη χαντακωσε τη δουλειά. Θυμάμαι να το βλέπω σε καταστήματα και να μου κάνει εντύπωση ότι είναι του Κόκοτου το cd. Το μυαλό μου πήγαινε σε παραγωγές δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.
Δημοσίευση σχολίου