Χρειάστηκαν σχεδόν δέκα χρόνια μετά τη συνεργασία τους στο άλμπουμ Living a Lie (1993), για να ξανασυναντηθούν ο Στάμος Σέμσης και η Έλλη Πασπαλά, αφού στο μεταξύ ο συνθέτης έκανε πολύ ενδιαφέροντα ανοίγματα και σε άλλους, πιο εμπορικούς ερμηνευτές, όπως η Τάνια Τσανακλίδου ("Ναδίρ", 1991), ο Γιώργος Νταλάρας ("Στην Ελλάδα κάνει κρύο", 1995) και η Μελίνα Κανά ("Γενναίοι έρωτες", 1997), παράλληλα με κάποιες μουσικές επενδύσεις θεατρικών παραγωγών.
Το 2002 λοιπόν κυκλοφόρησε ο κύκλος τραγουδιών "Σε ποιο Θεό να πιστέψω" με αποκλειστική ερμηνεύτρια την Έλλη Πασπαλά στην τέταρτη συνεργασία της με τον συνθέτη. Οι στίχοι των τραγουδιών υπογράφονται από τον Νίκο Μωραΐτη, ο οποίος είχε ήδη φτιάξει το δικό του όνομα στο χώρο του ποπ τραγουδιού με την πολύ πετυχημένη εμπορικά θητεία του πλάι στον Μιχάλη Χατζηγιάννη. Και φαίνεται πως το συγκεκριμένο στιχουργικό ύφος ταίριαζε και στον Σέμση που νωρίτερα είχε δώσει πολύ ενδιαφέροντα δείγματα ποιοτικού ποπ τραγουδιού με πολύ υψηλότερες ασφαλώς ποιοτικές προδιαγραφές και απαιτήσεις από τα εύπεπτα τραγουδάκια του Χατζηγιάννη.
Ο συνθέτης βέβαια εδώ δεν προσχωρεί άνευ όρων στο ποπ ύφος, αλλά ισορροπεί επιδέξια μεταξύ ελαφρού και σύνθετου ηλεκτρονικού ήχου κινούμενος συχνά πάνω σ' ένα τεντωμένο σκοινί που ανά πάσα στιγμή απειλεί την εύθραυστη αυτή ισορροπία, χωρίς ωστόσο ποτέ να συμβαίνει η ανεπιθύμητη ανατροπή. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και δε διστάζω να θεωρήσω αυτή τη δουλειά του Σέμση την καλύτερη που μας έχει δώσει ως τώρα, καθώς έχουμε τελικά ένα σύνολο με μερικά πανέμορφα τραγούδια ("Ακρογιαλιά", "Σε ποιον Θεό να πιστέψω", "Καλά Νερά", "Μες στα μάτια ποιανού", "Το πρώτο βλέμμα"), τα οποία μπορεί να μη γνώρισαν ιδιαίτερη εμπορική απήχηση, αλλά διατηρούν ολοζώντανη μέχρι σήμερα την πρώτη τους φρεσκάδα κι αποπνέουν μια διάθεση ρεμβασμού και ανέμελης ονειροπόλησης.
(c) CD | WEA | 2002 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου