Γιώργος Ζαμπέτας, Γιάννης Μαρκόπουλος: Folk Music of Greece (1967)

Η παγκόσμια απήχηση του ήχου του μπουζουκιού στα χρόνια του '60 ως επιστέγασμα της διεθνούς επιτυχίας που γνώρισαν δύο ελληνικά κομμάτια, πρώτα τα "Παιδιά του Πειραιά" του Μάνου Χατζιδάκι και λίγο αργότερα ο "Ζορμπάς" του Μίκη Θεοδωράκη που έθρεψε μια πλούσια σοδειά διάσημων χορευτικών συνθέσεων σε ρυθμό "συρτάκι", έγινε η αφορμή για πληθώρα ηχογραφήσεων οργανικών χορευτικών δίσκων με πρωταγωνιστή το μπουζούκι κι έλαμψαν στο πεδίο αυτό οι κορυφαίοι δεξιοτέχνες του οργάνου, όπως ο Κώστας Παπαδόπουλος, ο Λάκης Καρνέζης ή ο Στέλιος Ζαφειρίου. 

Την πρωτοκαθεδρία ωστόσο όλης αυτής της μόδας που προφανώς αποσκοπούσε στην εμπορική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου προϊόντος, αλλά κατάφερε να διατηρήσει κι ένα υψηλό επίπεδο αισθητικής ποιότητας, κατείχε αριστίνδην ο ακαταμάχητος δεξιοτέχνης και περφόρμερ Γιώργος Ζαμπέτας, ο οποίος απέδειξε ότι διέθετε και ισχυρό συνθετικό ταλέντο. Παρά την εντύπωση ότι ο Ζαμπέτας είχε προνομιακή μεταχείριση από τις δισκογραφικές εταιρείες, η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος στάθηκε πάντα σεμνός και φιλότιμος υπηρέτης του τραγουδιού, χωρίς να επαίρεται για τις προσωπικές του επιδόσεις και χωρίς να διστάζει να ταχτεί πρόθυμα στις υπηρεσίες άλλων δημιουργών, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Μίμης Πλέσσας.

Ένα καλό δείγμα αυτής της δραστηριότητας του Γιώργου Ζαμπέτα μας δίνει το παρόν βινύλιο που κυκλοφόρησε το 1967* με στόχο κυρίως την ξένη αγορά απ' ό,τι φαίνεται, καθώς εκδόθηκε ταυτόχρονα στην Ελλάδα, στη Γερμανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο! Ο δίσκος φέρει τον ξενόγλωσσο εμπορικό τίτλο "Folk Music of Greece" και περιλαμβάνει 14 οργανικά θέματα. Από αυτά, τα δέκα αποτελούν οργανικές συνθέσεις του Γιώργου Ζαμπέτα βασισμένες σε τραγούδια που ερμήνευσαν ο Πάνος Τζανετής, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Δημήτρης Μητροπάνος και η Ελένη Σταυροπούλου. Έκπληξη πάντως αποτελεί ότι ο δίσκος συμπληρώνεται και με τέσσερις συνθέσεις του Γιάννη Μαρκόπουλου προερχόμενες από το soundtrack της ταινίας "Ο Ψαρόγιαννος", παραγωγής 1966. 

Παρά τον εμφανή τουριστικό χαρακτήρα της έκδοσης, πρόκειται για ένα απολαυστικό ακρόαμα, όπου συνδυάζονται ιδανικά οι όμορφες μελωδίες με την εξαιρετική δεξιοτεχνία!

* Ο Δραγουμάνος πάντως χρονολογεί την έκδοση στο 1968

(c) LP | Polydor | 1967 | Πηγή: Βασ./d58