Ο Βασίλης Δημητρίου εμφανίστηκε στην όψιμη φάση του Νέου Κύματος εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, ενώ ήδη από το ξεκίνημά του διαφάνηκε το ενδιαφέρον του για τη μουσική του θεάτρου ("Δόξα και θάνατος", Μήδεια", "Φαύστα", "Θεσμοφοριάζουσες", "Λυσιστράτη" κ.ά.), ενδιαφέρον που στη συνέχεια θα επεκταθεί και στην τηλεόραση, όπου θα γράψει και τα πιο γνωστά και δημοφιλή έργα του, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του '90 ("Καπνισμένος ουρανός", "Εκτέλεση", "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά", "Πρόβα νυφικού", "Παλίρροια", "Η αγάπη άργησε μια μέρα", "Ο μεγάλος θυμός" κ.ά.).
Η ενασχόλησή του αυτή με το είδος της σκηνικής μουσικής τον βοήθησε να αναπτύξει μια ξεχωριστή ικανότητα στη σύνθεση μελωδικών θεμάτων χωρίς τη συνοδεία λόγου. Η πιο ολοκληρωμένη οργανική του σύνθεση είναι ο δίσκος "Κυκλάδες". Ο τίτλος παραπέμπει σε θαλασσινά μουσικά τοπία και προορισμούς θερινής αναψυχής, πράγμα που ενισχύεται και από επιμέρους τίτλους, όπως "Αιγαίο", "Κυκλάδες" και "Βαρκαρόλα". Ωστόσο, παρόλο που το εξώφυλλο του δίσκου με τον υπέροχο ζωγραφικό πίνακα του Σπύρου Βασιλείου υπήρξε για χρόνια από τα πιο οικεία στα τουριστικά stand, ο συνθέτης καταφέρνει να εμπλουτίσει τους αβανταδόρικους χορευτικούς ρυθμούς με μερικές υπέροχες μελωδίες που αιφνιδιάζουν ευχάριστα. Ξεχωριστές στιγμές: "Η μπαλάντα της Κατερίνας", "Αφιέρωμα", "Παράπονο", "Μεγάλη αγάπη" και "Βαρκαρόλα". Το κομμάτι μάλιστα που κλείνει το δίσκο έχει τον εύγλωττο τίτλο "Με τον τρόπο του Μάνου Χατζιδάκι" αποκαλύπτοντας ευθέως τη βασική πηγή έμπνευσης του συνθέτη από τις "Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη" και τον "Σκληρό Απρίλη του '45" του Μάνου Χατζιδάκι.
Στην εκτέλεση των κομματιών συμμετέχουν κορυφαίοι μουσικοί. Ιδού: Τάσος Καρακατσάνης & Βασίλης Δημητρίου (πιάνο), Νότης Μαυρουδής & Κώστας Γρηγορέας (κιθάρα), Παντελής & Γιώργος Δεσποτίδης (βιολί, μαντολίνο), Κώστας Σεϊτανίδης & Τάσος Σούτης (κοντραμπάσο), Θανάσης Πολυκανδριώτης (μπουζούκι), Δημήτρης Ντουφεξιάδης (βιολοντσέλο), Τάσος Διακογιώργης (σαντούρι), Θανάσης Αραπίδης (φλάουτο), Νίκος Γκίνος (κλαρίνο), Χρήστος Αργυρόπουλος (όμποε), Αλίκη Κρίθαρη (άρπα), Κίμων Βασιλάς (ακορντεόν). Σίγουρα ένας από τους διαχρονικά ωραιότερους ελληνικούς ορχηστρικούς δίσκους!
(c) CD | Alcyon/Minerva | 1980 | Πηγή: d58
1 σχόλιο:
Αυτό μάλιστα. Όμορφες μελωδίες, εμπνευσμένες από εκδρομές στον πλανήτη Χατζιδάκι, με αρχή, τέλος, μορφή, όμορφη ενορχήστρωση και εκτέλεση... Και κυρίως, με όμορφες ιστορίες και εικόνες, αυτά που πρέπει να έχουν οι ωραίες μουσικές... Ένας ολοκληρωμένος δίσκος που δεν προσπαθεί κάτι, απλά τον βάζεις και σου λέει... Ευχαριστούμε για την παρουσίαση....
Δημοσίευση σχολίου