Ολοκληρώνω σήμερα την παρουσίαση της προσωπικής δισκογραφίας της Μαρίνας Σαμαρά-Μπαρούτα επιστρέφοντας στην αρχή της καριέρας της, όταν - δυο χρόνια μετά την παρθενική της συμμετοχή στο δίσκο "Επειγόντως" (1989) του Άκη Πάνου - ηχογράφησε τον πρώτο της ολοκληρωμένο δίσκο για λογαριασμό της Philips το 1991 σε μια παραγωγή του Διονύση Σαββόπουλου.
Πρόκειται για το δίσκο "Μ' ένα αλεξίπτωτο" που μάλλον είχε ανώμαλη προσγείωση, γιατί δεν ακούστηκε καθόλου και σήμερα πια είναι εντελώς ξεχασμένος. Τη μουσική και τους στίχους στα δώδεκα τραγούδια του δίσκου υπογράφει η αξιόλογη δημιουργός Λαμπρινή Σκλήνου, στην πρώτη της εδώ δισκογραφική εμφάνιση, η οποία δέκα χρόνια αργότερα μας έδωσε τον αξιόλογο δίσκο "Οι ένδοξες κατακτήσεις ενός κούκου", για να χαθεί δυστυχώς στη συνέχεια.
Μπορεί λοιπόν ο δίσκος να μην είχε την αποδοχή του κοινού, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στερείται ενδιαφέροντος. Αρκετά τραγούδια είναι καλογραμμένα και μπορούν να σταθούν ακόμη και σήμερα και γιαυτό δεν αποκλείω στο μέλλον να είναι από τους δίσκους που θα ανακαλυφθούν, για να δικαιωθεί έστω και ετεροχρονισμένα. Προσωπικά πάντως βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα αρκετά τραγούδια, όπως τα: "Μυστικές αγάπες", "Οι καρδιές που αγαπάνε", "Μπρος στον καθρέφτη", "Θα 'ν' από συνήθεια". Η φωνή της Μαρίνας Σαμαρά είναι κρυστάλλινη και αποδίδει με μια συναρπαστική γλυκύτητα όλα τα κομμάτια.
(c) LP | Philips | 1991 | πηγή: aenaos/d58
1 σχόλιο:
Ήταν που μετά από χρόνια ο Σαββόπουλος υπέγραφε ξανά παραγωγή δίσκου και είχαν δημιουργηθεί μεγάλες προσδοκίες. Ίσως, ένας απ’ τους λόγους που δεν ακούστηκε όσο του άξιζε. Οι προσδοκίες, και ό,τι συνεπάγεται για τον καθένα αυτό – άλλοι περίμεναν τα καινούργια «Μπαράκια», άλλοι την καινούργια «Εκδίκηση της γυφτιάς» κοκ.
Και οι «Ένδοξες κατακτήσεις ενός κούκου» ήταν πολύ όμορφη δουλειά!
Δημοσίευση σχολίου