Από την πλουσιότατη εργογραφία του Μίκη Θεοδωράκη που δημιουργήθηκε στην προ του "Επιτάφιου" εποχή, όταν ο συνθέτης ήταν αφοσιωμένος αποκλειστικά στη λόγια δημιουργία, προέρχεται και η μουσική μπαλέτου "Ορφέας και Ευρυδίκη", γραμμένη αρχικά το 1952.
Στην πρωτόλεια μορφή του για ορχήστρα εγχόρδων με συνοδεία χορωδίας πάνω σε κείμενο του Νότη Περγιάλη το έργο παρουσιάστηκε από το Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων στις 16 Αυγούστου 1952 με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Τάτση Αποστολίδη. Την ίδια χρονιά ο Μίκης διασκεύασε το έργο και σε μορφή σουίτας για σόλο πιάνο, έργο που παρέμεινε ημιτελές.
Σε μορφή μπαλέτου για λογαριασμό του Ελληνικού Χοροδράματος της Ραλλούς Μάνου το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1952 κατά σειρά στις Μυκήνες, στο Λουτράκι και στο Ηρώδειο με τη Συμφωνική Ορχήστρα του ΕΙΡ υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, ο οποίος διηύθυνε επίσης το έργο στις 21 Ιανουαρίου 1953 στο REX μαζί με το δικό του έργο "Το καταραμένο φίδι". Σύμφωνα μάλιστα με μαρτυρία του ίδιου του Μίκη ("Δρόμοι του Αρχαγγέλου"), σ' αυτή την παράσταση παρούσα ήταν η Φρειδερίκη μετά του υιού της Κωνσταντίνου!
Μερικά χρόνια αργότερα, στο διάστημα 1956-58 ο Μίκης, ευρισκόμενος πια στο Παρίσι, έγραψε μια παραλλαγμένη εκδοχή του μπαλέτου με τίτλο "Αγάπη και Θάνατος", για την οποία μας πληροφορεί: Μια πρώτη μορφή του χοροδράματος αυτού δόθηκε το 1952 πάνω σε κείμενο του Νότη Περγιάλη που απομακρυνόταν σημαντικά από τον αρχαίο μύθο δίνοντας αίσιο τέλος και ενώνοντας το χορό με το λόγο. Στη σημερινή του μορφή το χορόδραμα αναπλάστηκε ριζικά και ξαναγύρισε στη γραμμή του αρχαίου μύθου διατηρώντας την τραγική του κατάληξη και το βαθύτερό του νόημα.
(c) Ανέκδοτη ηχογράφηση | 1952/1956 | Πηγή: Ν.Γκ./d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου