Ο ανέκδοτος Θεοδωράκης: Μια θάλασσα γεμάτη μουσική...

Έφυγε λοιπόν από κοντά μας και ο Μίκης Θεοδωράκης, πλήρης ημερών, 27 ολόκληρα χρόνια μετά τη βιαστική φυγή του μεγάλου συνοδοιπόρου του Μάνου Χατζιδάκι, με τον οποίο συμπορεύτηκαν από τη αρχή της μνημειώδους διαδρομής τους στην ελληνική μουσική ανταλλάσσοντας ενίοτε μουσικές ιδέες,  τις οποίες ενσωμάτωναν ο καθένας σε δικά του έργα, χωρίς καμία επιφύλαξη!

Τα έχουμε πει ήδη πάμπολλες φορές κι εδώ στο Δισκοβόλο όσα συνδέονται με το εμβληματικό έργο του κορυφαίου αυτού δημιουργού, ο οποίος μας άφησε ένα μοναδικής αξίας μουσικό θησαυρό που καλύπτει όλα τα πεδία της μουσικής έκφρασης, από το απλό λαϊκό τραγούδι μέχρι τις πιο σύνθετες λυρικές φόρμες ή τα μεγάλα συμφωνικά έργα. 

Εκείνο που θα ήθελα απλώς να επισημάνω είναι η χαώδης κατάσταση που επικρατεί στην εργογραφία, αλλά και στη δισκογραφία του Μίκη. Υπάρχουν απόπειρες εργογραφικής καταγραφής με εγκυρότερη του στενού του συνεργάτη Αστέρη Κούτουλα, ο οποίος δημιούργησε έναν εξαιρετικά χρήσιμο και ογκώδη εργογραφικό κατάλογο, όπου καταγράφεται το συνολικό έργο του συνθέτη με χρονολογική κατάταξη και με τον κωδικό ΑΣΤ. Η δισκογραφία όμως του συνθέτη παραμένει χαοτική, δεδομένου ότι είναι αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς με ασφάλεια τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις από τις δεκάδες των επανεκτελέσεων ή επανεκδόσεων από πάμπολλες δισκογραφικές εταιρίες εντός κι εκτός Ελλάδας! Και φυσικά είναι ανεξάντλητος ο κατάλογος των ανέκδοτων συνθέσεων του Μίκη και ιδιαίτερα αυτών που γράφτηκαν για σκηνικές ανάγκες, δηλαδή για το θέατρο και τον κινηματογράφο. 

Εν τέλει ο Μίκης υπήρξε μια ...θαλασσα γεμάτη μουσική! Κι αυτός ακριβώς ήταν ο τίτλος ενός θαυμάσιου λυρικού έργου που πέρασε στη δισκογραφία το 1994 με τίτλο "Μια θάλασσα" ερμηνευμένο από την πρόσφατα χαμένη Ελληνίδα τραγουδοποιό Αγγελική Ιωαννάτου. Το έργο βασίστηκε σε μια πανέμορφη συλλογή λυρικών ποιημάτων της Δήμητρας Μαντά που μελοποίησε ο συνθέτης στην Αθήνα και το Παρίσι τον Αύγουστο του 1987, σε μια περίoδο έντονης συνθετικής δραστηριότητας με σημαντικά λυρικά έργα, όπως "Τα πρόσωπα του ήλιου", "Ως αρχαίος άνεμος", "Μνήμη της πέτρας" και "Η Βεατρίκη στην Οδό Μηδέν". 

Αρχικός τίτλος του έργου ήταν "Εαρινός άνεμος" που έγινε "Μια θάλασσα γεμάτη μουσική", όταν πρωτοπαίχτηκε στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ το καλοκαίρι του 1988. Ερμηνευτές του έργου στις πρώτες αυτές ζωντανές του παρουσιάσεις ήταν ο Πέτρος Πανδής και η Σοφία Μιχαηλίδη. Το μελωδικό υλικό του έργου αποτέλεσε τη βάση για τον εξαίσιο δίσκο "East of the Aegean" για βιολοντσέλο και πιάνο που εκδόθηκε το 2008 στη Γερμανία.

(c) Ανέκδοτο | Zωντανή ηχογράφηση | 1988 | Πηγή: Δημ.Δημ./d58