Οι ηθοποιοί τραγουδούν: Ζωζώ Σαπουντζάκη

Μετά τα αφιερώματα του Μάκη Δελαπόρτα σε μεγάλους ηθοποιούς που δεν βρίσκονται πια στη ζωή, περνάμε τώρα και σε ζώντες καλλιτέχνες που βέβαια βρίσκονται πλέον σε προχωρημένη ηλικία κι εκτός δράσης πια. 

Δε θα μπορούσε λοιπόν να λείπει η πιο εκρηκτική ίσως show woman της παλιάς σκηνής, η αειθαλής Ζωζώ Σαπουντζάκη, η οποία γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1933 και πρωτοβγήκε στη σκηνή σε ηλικία μόλις 13 χρονών, για να ακολουθήσει μια μεγάλη καριέρα με εντυπωσιακές σκηνικές παρουσίες, ενώ έδειξε από το ξεκίνημά της τη μεγάλη αγάπη της για το τραγούδι. Λέγεται μάλιστα ότι ήταν η πρώτη που καθιέρωσε τη μόδα να σπάνε πιάτα επί πίστας οι θαμώνες της εκστασιασμένοι προφανώς από τη χυμώδη και προκλητική παρουσία της!

Για να πω την αμαρτία μου, ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη εκτίμηση στις καλλιτεχνικές αρετές της Σαπουντζάκη, της μεγάλης "ντίβας", όπως είναι και ο τίτλος του σχετικού αφιερώματος του Μάκη Δελαπόρτα. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι στη δεκαετία του '50 κατέγραψε μια σειρά από ιστορικές ηχογραφήσεις, μεταξύ των οποίων και τα δυο κλασικά τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι "Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι" και "Ο μήνας έχει δεκατρείς" σε στίχους του Μιχάλη Κακογιάννη από την ταινία "Στέλλα" (1955), τα οποία μάλιστα ηχογραφήθηκαν την ίδια χρονιά που προβλήθηκε η ταινία, φυσικά σε δεύτερη εκτέλεση, αλλά με την επίβλεψη του ίδιου του συνθέτη. Πάντως η κινηματογραφική της καριέρα ήταν σύντομη με λιγότερες από δέκα ταινίες γυρισμένες στη δεκαετία του '60, όπου ωστόσο άφησε ισχυρό το αποτύπωμά της. Πολύ αργότερα, από τα τέλη της δεκαετίας του '70 και ως τα μέσα του '90, επιδόθηκε πιο συστηματικά στο τραγούδι ηχογραφώντας κάμποσους προσωπικούς δίσκους , όπως: "Αφού τα θες", "Χθες σήμερα αύριο", "Η βασίλισσα της νύχτας", "Η ταμπακιέρα μου", "Ζωζώ για σένα ζω").

Το αφιέρωμα της ΕΜΙ (2006) περιλαμβάνει δέκα παλιές ηχογραφήσεις της Σαπουντζάκη από τις 78 στροφές που χρονολογούνται στο διάστημα 1952-1957 και κινούνται χωρίς προκαταλήψεις με την ίδια άνεση τόσο στο πεδίο του "ελαφρού", όσο και του ορθόδοξου λαϊκού τραγουδιού. Παλιότερο όλων είναι το πολύ γνωστό τραγούδι "Παναγιά μου ένα παιδί" που της έγραψε ο Γιώργος Μουζάκης και το τραγούδησε μαζί με το Τρίο Μπελκάντο. Φυσικά περιλαμβάνονται τα δυο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που προαναφέραμε, καθώς και τραγούδια του Γιώργου Μητσάκη, του Θόδωρου Δερβενιώτη, του Ζακ Ιακωβίδη και του Γιάννη Βέλλα.

(c) CD | EMI | 2006 | Πηγή: d58