Οι ηθοποιοί τραγουδούν: Ζωή Φυτούση

Από την παλιά γενιά ηθοποιών που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα μέσα από την παρουσία τους στις δημοφιλείς ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του '60 η Ζωή Φυτούση (1933-2017) αποτελεί ίσως την πιο χαρακτηριστική περίπτωση καλλιτέχνη που είχε σχεδόν ισοδύναμα μοιρασμένη την καριέρα του μεταξύ θεάτρου, μεγάλης σκηνής και τραγουδιού. Γιαυτό και η Ζωή Φυτούση καταλαμβάνει μια πολύ αξιόλογη θέση στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, καθώς χάρις στην "υγρή ζεστή φωνή της", όπως τη χαρακτήρισε ο Χατζιδάκις, έχτισε μιαν αξιόλογη καριέρα ως τραγουδίστρια συνεργαζόμενη μάλιστα με κορυφαίους δημιουργούς, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Γιώργος Κατσαρός, ο Βασίλης Δημητρίου, ο Άγγελος Σέμπος, ο Νότης Μαυρουδής, Μάριος Τόκας και άλλοι.

Τα πρώτα κινηματογραφικά της βήματα τα έκανε στις αρχές της δεκαετίας του '50 με την ταινία "Ζαΐρα" (1952) του Κώστα Ανδρίτσου, ενώ το πρώτο της τραγούδι ήταν το δημώδες "Τριανταφυλλάκι" του Ζοζέφ Κορίνθιου ηχογραφημένο το 1956. Η μεγάλη της στιγμή ήρθε το 1961 με τη συμμετοχή της στη θεατρική παράσταση του Πιραντέλο "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", όπου ερμήνευσε τα κλασικά τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι "Το μαντολίνο" και "Ο ταχυδρόμος πέθανε" που την έκαναν αμέσως γνωστή στο πανελλήνιο. Την επόμενη μάλιστα χρονιά είχε την τύχη να συμμετάσχει και στη μουσική παράσταση της "Οδού ονείρων", όπου ερμήνευσε πολύ εκφραστικά το τραγούδι "Έφυγε το τρένο", ενώ παράλληλα έλαβε μέρος και στο έργο του Μπέρναρντ Σο "Καίσαρ και Κλεοπάτρα" (1962). Την ίδια εποχή την "ανακάλυψε" και ο Σταύρος Ξαρχάκος που της έδωσε τα υπέροχα τραγούδια "Τα δάκρυά μου είναι καυτά" και "Για χατήρι σου" από την ταινία "Το ταξίδι" (1962) του Ντίνου Δημόπουλου κι άλλο ένα με τίτλο "Βαριά είν' η καρδιά μου" από την ταινία "Αμόκ" (1963). 

Αργότερα είχε περιστασιακές συνεργασίες με διάφορους συνθέτες με ηχογραφήσεις για τις 45 στροφές, από τις οποίες ξεχωρίζουν τα τραγούδια "Πώς τον αγαπώ" και "Σαββατόβραδο" του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Το 1974 συμμετείχε στην παράσταση "Δόξα και θάνατος" του Πάμπλο Νερούδα με μουσική του Βασίλη Δημητρίου, ενώ η θεατρική της δραστηριότητα συνεχίστηκε για πολλά χρόνια ακόμη, καθώς το 2001 έλαβε μέρος στο θεατρικό έργο του Λόρκα "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" με μουσική του Νότη Μαυρουδή, ενώ το 2007 έκλεισε την καριέρα της συμμετέχοντας ξανά σε έργο του Λόρκα, τη "Δόνια Ροζίτα", με μουσική του Μάριου Τόκα.

Το αφιέρωμα στη Ζωή Φυτούση που επιμελήθηκε ο Μάκης Δελαπόρτας και κυκλοφόρησε το 2006 με τίτλο "Τραγούδια από τον κινηματογράφο και το θέατρο", αναγκαστικά περιορίζεται σε μερικές χαρακτηριστικές στιγμές αυτής της μεγάλης διαδρομής. Περιλαμβάνονται πάντως οι καλύτερες στιγμές της, δηλαδή τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και του Σταύρου Ξαρχάκου που ξεχωρίζουν κι αποτελούν εμβληματικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Περιλαμβάνεται επίσης το λαϊκό τραγούδι "Ο δρόμος είναι σκοτεινός" του Γιώργου Μητσάκη από την ταινία "Το μεροκάματο του πόνου" (1963) του Νέστορα Μάτσα, καθώς και δυο δημοφιλέστατα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα ("Δημήτρη μου, Δημήτρη μου", "Σήκω χόρεψε συρτάκι"), σε δεύτερη φυσικά εκτέλεση (πρώτη τα ερμήνευσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη), από την ταινία "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" (1966) του Αλέκου Σακελλάριου.

(c) CD | EMI | 2006 | Πηγή: d58