Η LYRA ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΕΟ ΚΥΜΑ - Θόδωρος Τζίφας: Γειτονιές (1970)

Πρόλογος:

Αγίου Δημητρίου σήμερα, η γιορτή της Θεσσαλονίκης (και της αφεντιάς μου...), και σκέφτηκα να σας παρουσιάσω αυτόν το δίσκο, ο οποίος ανέδειξε ως μεγάλη επιτυχία του το εναρκτήριο τραγούδι "Άγιε Δημήτρη μου"...

O Θεσσαλονικός τραγουδοποιός Θόδωρος Τζίφας ανήκει στους ελάσσονες συνθέτες της πρώτης μετανεοκυματικής περιόδου της Lyra. Έγραψε κάμποσα τραγούδια στη σκιά των μεγάλων ονομάτων που στέγαζε εκείνη την εποχή η εκδοτική εταιρεία του Αλέκου Πατσιφά, όπως ο Γιάννης Σπανός, ο Νότης Μαυρουδής, ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιάννης Γλέζος και ο Λίνος Κόκοτος. Κάποια τραγούδια του έγιναν σχετικά γνωστά στα τέλη του '60 με τον Γιάννη Πουλόπουλο ("Έμαθε η νύχτα να μην κλαίει") και τον Μιχάλη Βιολάρη ("Ο Θοδωρής"). 

Ωστόσο ο Τζίφας ανήκει στην ειδική κατηγορία δημιουργών του ενός δίσκου! Γιατί πράγματι η μόνη ολοκληρωμένη του δουλειά σε μορφή συγκροτημένου κύκλου τραγουδιών είναι ο δίσκος "Γειτονιές, Αθήνα-Θεσσαλονίκη" που κυκλοφόρησε το 1970. Συνέχισε βέβαια για λίγα χρόνια ακόμη, ως τα μέσα της δεκαετίας του '70, να γράφει κάποια σκόρπια τραγούδια, για να χαθεί στη συνέχεια από το μουσικό προσκήνιο και να καταπιαστεί με άλλες δεξιότητες που τον ενδιέφεραν (γλυπτική, σκίτσο, μακέτα).

Ο δίσκος λοιπόν "Γειτονιές" με επεξηγηματικό υπότιτλο "Αθήνα-Θεσσαλονίκη" περιλαμβάνει δώδεκα καλογραμμένα λαϊκά τραγούδια, όλα σε στίχους του μόνιμου συνεργάτη του συνθέτη και εκλεκτού στιχουργού Κώστα Κινδύνη με θεματικό κέντρο γνωστές γειτονιές της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας φωτογραφημένες σαν παλιές καρτ-ποστάλ με εικόνες από την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων του μικροαστικού περιβάλλοντος. Πρόκειται για στρωτά και ευχάριστα τραγούδια με στρογγυλεμένη μελωδική γραμμή στο γνωστό ύφος της εποχής. Τα περισσότερα ακούστηκαν αρκετά και κάποια έγιναν "επιτυχίες" με τις ωραίες ερμηνείες της Ρένας Κουμιώτη και του Δημήτρη Ζευγά, κυρίως τα: "Άγιε Δημήτρη μου", "Ο Μηνάς" και "Κυρά μου Κυψελιώτισσα". Ο Τάσος Καρακατσάνης διευθύνει την ορχήστρα.

Ο συγκεκριμένος δίσκος πάντως αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της σταδιακής στροφής που είχε ήδη αρχίσει να παίρνει το ρεπερτόριο της Lyra μετά την μάλλον απρόσμενη επιτυχία του δίσκου "Ο δρόμος" (1969) προς μια καθαρά πιο λαϊκή κατεύθυνση αφήνοντας πλέον πίσω τη νεοκυματική αισθητική που είχε κυριαρχήσει κατά την προηγούμενη πενταετία. Άλλωστε οι βασικοί συνθέτες της εταιρείας, όπως ο Πλέσσας, ο Κόκοτος, ο Σπανός, ο Γλέζος, ο Κοντογιώργος και άλλοι, είχαν ήδη στραφεί ολοκληρωτικά προς το λαϊκό τραγούδι και μέσα από αυτό το ύφος κυρίως καταξιώθηκαν οι μεγάλοι ερμηνευτές της Lyra, ο Πουλόπουλος, ο Βιολάρης, η Κουμιώτη και άλλοι νεότεροι.

(c) CD | Lyra | 1970 | Ψηφιακή έκδοση: 1988 | Πηγή: d58