Για τα κινηματογραφικά τραγούδια και τις λιγοστές σκηνικές παρουσίες της Αλέκας Μαβίλη έχουμε μιλήσει σε πρόσφατο αφιέρωμα του Δισκοβόλου.
Σήμερα θα σταθούμε στην πρώτη προσωπική της δουλειά ως ερμηνεύτριας, η οποία ήρθε το 1969 με το δίσκο "Όλο το καλοκαίρι" που εκδόθηκε από τη Lyra σε μια ξεχωριστή χρονιά για την εταιρεία, αφού εκείνη τη χρονιά είχε κυκλοφορήσει και ο εμβληματικός "Δρόμος" των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, δίσκος που αποδείχθηκε διαχρονικά ο εμπορικότερος της ελληνικής δισκογραφίας. Την ίδια επίσης χρονιά είχαν κυκλοφορήσει και οι "Ωρες" του Λίνου Κόκοτου, καθώς και ο Λόρκα του Γιάννη Γλέζου. Σίγουρα η κορυφαία δισκογραφική χρονιά της Lyra!
Μέσα λοιπόν σ' αυτόν τον καταιγισμό τόσο σημαντικών εκδόσεων από την ίδια εταιρεία ο παρθενικός δίσκος της Αλέκας Μαβίλη δεν ήταν εύκολο να έχει μεγάλη τύχη και να ξεχωρίσει. Παρόλα αυτά αξίζει μιαν ετεροχρονισμένη προσοχή, γιατί είναι ένας καλός δίσκος που στην πραγματικότητα - όπως ήταν ο κανόνας της εποχής - δεν είναι παρά μια ανθολογία τραγουδιών που είχαν ήδη κυκλοφορήσει στις 45 στροφές, πριν αποτελέσουν το σώμα αυτού του δίσκου. Μερικά μάλιστα είχαν ενσωματωθεί ήδη και σε μεγάλους δίσκους των δημιουργών τους, όπως το εξαιρετικό "Ο παλιός μας έρωτας" που είχε ήδη συμπεριληφθεί στη 2η "Ανθολογία" (1968) του Γιάννη Σπανού και το θαυμάσιο χασάπικο "Της Καλαμαριάς τ' αγόρια" που είχε μπει στο δίσκο "Η Ελένη του Μάη" (1968) του Γιάννη Γλέζου.
Ο δίσκος έχει πολλές όμορφες στιγμές, όπως τα δυο παλιότερα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου ("Να με θυμάσαι", "Παλικάρι διψασμένο") που πάντως ακούγονται σε δεύτερη εκτέλεση ή το ωραίο πεταχτό ζεϊμπέκικο του Γιάννη Σπανού "Έναν αητό αγάπησα", αλλά και το ομώνυμο τραγούδι, πάλι του Γιάννη Σπανού που συμμετέχει και ο ίδιος στην ερμηνεία του. Περιλαμβάνονται επίσης τραγούδια του Γιάννη Γλέζου και του Θόδωρου Τζίφα που δεν πολυακούστηκαν. Ετερόκλητο υλικό, μιας και έχει πολυσυλλεκτική προέλευση, με τραγούδια κυρίως λαϊκού χρώματος που ελάχιστα θυμίζουν το κλίμα του Νέου Κύματος, το οποίο εκείνη την εποχή υποστήριζε δυναμικά η εταιρεία. Μόνο κάποια τραγούδια του Γιάννη Σπανού ("Παναγιά μου πώς αργεί", "Ο παλιός μας έρωτας", "Όλο το καλοκαίρι") αποπνέουν μια διακριτική νεοκυματική αύρα.
(c) LP | Lyra | 1969 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου