Ο μεγάλος συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος πολύ πριν κάνει την επίσημη δισκογραφική του εμφάνιση το 1975 με τον οριακό δίσκο "Πολιτικά Τραγούδια",
είχε ήδη δώσει τα πρώιμα δείγματα του ταλέντου που θα ξεδίπλωνε με
τρόπο εντυπωσιακό στη μακρά διαδρομή του στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι.
Προηγήθηκαν
λοιπόν δύο ελάχιστα γνωστές ηχογραφήσεις του με μελοποιημένα ποιήματα
του Κώστα Καρυωτάκη. Πρώτα το 1969 με τα τραγούδια "Η μυγδαλιά" και "Ένα σπιτάκι", ενώ το 1972 κυκλοφόρησε ένα δεύτερο 45άρι με τα τραγούδια "Δον Κιχώτες" και "Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες" που ερμήνευσε η Μαρίζα Κωχ.
Η πρωτόλεια λοιπόν δισκογραφική κατάθεση του Θάνου Μικρούτσικου σημειώθηκε το 1969 με τα δυο αυτά μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη, τα οποία είναι εντελώς άγνωστα στο μουσικόφιλο κοινό, γιατί το συγκεκριμένο δισκάκι είναι πλέον κάτι παραπάνω από δυσεύρετο! Η ακρόαση των δυο αυτών τραγουδιών αποκαλύπτει ένα διαφορετικό πρόσωπο του συνθέτη που δε θυμίζει καθόλου το οικείο ύφος που διαμόρφωσε στις μετέπειτα μεγάλες του συνθέσεις. Είναι τραγούδια ελαφρού ύφους με καθαρά μελωδικό προσανατολισμό που θυμίζουν αρκετά κάποια κινηματογραφικά τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου εκείνης της εποχής ("Κορίτσια στον ήλιο"). Άλλωστε τα συνοδεύει ελαφρά ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του νεαρού συνθέτη. Τραγουδά η παντελώς άγνωστη Βάσω Μεσηνέζη, μια ερμηνεύτρια μετρίων φωνητικών δυνατοτήτων.
Η πρωτόλεια λοιπόν δισκογραφική κατάθεση του Θάνου Μικρούτσικου σημειώθηκε το 1969 με τα δυο αυτά μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη, τα οποία είναι εντελώς άγνωστα στο μουσικόφιλο κοινό, γιατί το συγκεκριμένο δισκάκι είναι πλέον κάτι παραπάνω από δυσεύρετο! Η ακρόαση των δυο αυτών τραγουδιών αποκαλύπτει ένα διαφορετικό πρόσωπο του συνθέτη που δε θυμίζει καθόλου το οικείο ύφος που διαμόρφωσε στις μετέπειτα μεγάλες του συνθέσεις. Είναι τραγούδια ελαφρού ύφους με καθαρά μελωδικό προσανατολισμό που θυμίζουν αρκετά κάποια κινηματογραφικά τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου εκείνης της εποχής ("Κορίτσια στον ήλιο"). Άλλωστε τα συνοδεύει ελαφρά ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του νεαρού συνθέτη. Τραγουδά η παντελώς άγνωστη Βάσω Μεσηνέζη, μια ερμηνεύτρια μετρίων φωνητικών δυνατοτήτων.
Τα τραγούδια ακούγονται
ευχάριστα, αλλά οπωσδήποτε δεν προοιωνίζονται επ' ουδενί την εξέλιξη του
συνθέτη...
(c) 45'' Vinyl | Parlophone | 1969 | wma | Labels
πηγή: π.Αρτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου