Πέμπτη 26 Αυγούστου 2021

Η Ρεμπέτικη Κομπανία με τον Δημήτρη Κοντογιάννη (1983)

Ο τρίτος δίσκος της Ρεμπέτικης Κομπανίας εκδόθηκε το 1983 και αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του άξιου αυτού νεορεμπέτικου σχήματος, το οποίο συνέβαλε αποφασιστικά στην αναβίωση του ρεμπέτικου τραγουδιού που καρποφόρησε ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80.
Ο δίσκος κινείται στα ίδια αισθητικά μονοπάτια με τους δυο προηγούμενους, αν και εδώ υπάρχει μια διεύρυνση του ρεπερτορίου, αφού, μαζί με επιλεγμένα ρεμπέτικα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Γιώργου Μπάτη, του Στέλιου Κηρομύτη, του Γιώργου Μητσάκη, του Απόστολου Χατζηχρήστου και του Θόδωρου Δερβενιώτη, έχουμε κι ένα δείγμα από μικρασιάτικους και σμυρνέικους παραδοσιακούς σκοπούς σε χορευτικούς ρυθμούς καρσιλαμά ή τσιφτετελιού, καθώς κι έναν σταφιδιανό (χανιώτικο) σκοπό της Κρήτης.
Στο δίσκο αυτό είναι εμφανής η προβολή του ονόματος του βασικού ερμηνευτή του συγκροτήματος Δημήτρη Κοντογιάννη που αποτυπώνεται και στον τίτλο. Άλλωστε ήδη ο Δημήτρης Κοντογιάννης είχε χτίσει μιαν αυτόνομη παρουσία κι ένα σοβαρό όνομα στο καλλιτεχνικό στερέωμα με τη συμμετοχή του σε πάμπολλες άλλες δισκογραφικές εκδόσεις, όπως στους πρώτους δίσκους του Νίκου Ξυδάκη ("Η εκδίκηση της γυφτιάς", "Τα δήθεν"), αλλά και στη "Ρεζέρβα" του Διονύση Σαββόπουλου, σε δίσκους του Χρήστου Νικολόπουλου ("Οι κυβερνήσεις πέφτουνε...", "Παίξε Χρήστο επειγόντως") και στον σημαντικό κύκλο τραγουδιών "Κέντρο διερχομένων" του Νίκου Μαμαγκάκη, ενώ το 1982 είχε κυκλοφορήσει κι ένας προσωπικός του δίσκος με ζωντανές ηχογραφήσεις ("Μια βραδιά στου Σαμπάνη").

Στο δίσκο συμμετέχουν επίσης ως ερμηνευτές η Κατερίνα Κόρου και ο Μανώλης Δημητριανάκης, ενώ παρόντες στην ορχήστρα είναι οι σπουδαίοι Γιώργος Κόρος στο βιολί και Άκης Πάνου στην κιθάρα!

(c) LP | Lyra/Zodiac | 1983 | Πηγή: tzil./d58


4 σχόλια:

nikos4 είπε...

Ωραίο αφιερωμα..

blackpepper είπε...

Καλησπέρα, νομίζω κάνανε κι ένα ακόμα cd αρκετά χρόνια μετα "Συγγενείς και φίλοι" το 2001

Άαβας / d58 είπε...

Ναι, αλλά αυτόν δεν τον υπολογίζω, γιατί ήρθε εκτός σειράς, σχεδόν 30 χρόνια αργότερα σαν εκείνα τα re-union που κάνουμε με τους παλιούς συμμαθητές μας! Κι αυτό έχει γίνει κι από άλλους καλλιτέχνες. Θυμάμαι πρόχειρα μια ανάλογη επανένωση των Δυνάμεων του Αιγαίου, χωρίς φυσικά καμία συνέχεια...

blackpepper είπε...

Παραμένει όμως, έστω με χρονοκαθυστέρηση, και για τις δύο παραπάνω περιπτώσεις μια διαπίστωση για το που φτάσαμε τα "συγκροτήματα" αυτα