Με τη "Ρεζέρβα" (1979) ο Διονύσης Σαββόπουλος ολοκληρώνει τη 15χρονη ανηφορική πορεία του στο ελληνικό τραγούδι κατακτώντας πλέον μια κορυφή, μετά την οποία ο ίδιος και μαζί του συνολικά το ελληνικό τραγούδι θα πορευτούν σε μια σταθερά καθοδική διαδρομή μηρυκάζοντας τις κατακτήσεις της λαμπρής προηγούμενης 20ετίας.
Σε προσωπικό επίπεδο, η "Ρεζέρβα" αποτελεί την επιτομή της σαββοπουλικής τέχνης. Ένας πολυσύνθετος δίσκος που χτίζεται πάνω στη στερεότυπη μουσική και στιχουργική μανιέρα του ώριμου πια τραγουδοποιού. Η μουσική του φλερτάρει σταθερά με τον ροκ ήχο της περασμένης δεκαετίας μπολιασμένη πάντα και με στοιχεία του μπλουζ και της φολκ, αλλά και του λαϊκού μας τραγουδιού. Το εντυπωσιακότερο άλλωστε κομμάτι του δίσκου, το τραγούδι - ποταμός "Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο", εμπνευσμένο από την τραγική ιστορία του Νίκου Κοεμτζή, είναι ένα αργόσυρτο ζεϊμπέκικο που ταυτόχρονα βαδίζει στους δρόμους του δυτικού μπλουζ.
Η θεματολογία των τραγουδιών του απλώνεται σε πεδία υπαρξιακά, αλλά και επικαιρικά. Αυτό είναι και το καινούργιο στοιχείο που εισάγει ο δημιουργός στο έργο του: Αρκετά τραγούδια παραπέμπουν στην πολιτική επικαιρότητα του καιρού, μεταπολίτευση, εκλογές, πολιτική συνθηματολογία της απλής αναλογικής και τα σχετικά. Η διασύνδεση με το άμεσο παρελθόν του καλλιτέχνη γίνεται και αμεσότερα με την παρουσία τριών τραγουδιών, που είχαν ήδη ακουστεί και πιο παλιά: Το εισαγωγικό "Πρωινό" σε πρωτόλεια και σπερματική μορφή είχε ήδη ακουστεί ως επίλογος στα "Δέκα χρόνια κομμάτια", ενώ τα τραγούδια "Για την Κύπρο" και "Πολιτευτής" είχαν κυκλοφορήσει σε δίσκους 45 στροφών (1974/75), αλλά σε διαφορετικές εκτελέσεις.
Αξιοσημείωτα επίσης είναι τα τραγούδια "Γεννήθηκα στη Σαλονίκη" για το εξομολογητικό αυτοβιογραφικό του περιεχόμενο, "Κανονάκι", όπου ο Διονύσης αποκαλύπτει μιαν ακόμη ξεχωριστή του ικανότητα, αυτή του παραμυθά - αφηγητή, και "Αουντουαντάρια" με τον πρωτότυπο τρόπο παρουσίασης των μουσικών που συνεργάστηκαν για την ηχογράφηση του δίσκου.
Βασικός ερμηνευτής των τραγουδιών φυσικά είναι ο ίδιος ο Σαββόπουλος. Ωστόσο κι αυτή τη φορά έχει και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες συμμετοχές, με τις οποίες μοιράζεται την ερμηνεία μερικών τραγουδιών. Είναι η Αφροδίτη Μάνου, η Άλκηστη Πρωτοψάλτη και η Ελένη Βιτάλη.
Συνεργάστηκαν επίσης κορυφαίοι μουσικοί:
Τάσος Διακογιώργης (κρουστά, σαντούρι), Γιάνης Ζουγανέλης (τούμπα, μπάσο), Σαράντης Κασσάρας (πιάνο), Θανάσης Πολυκανδριώτης (μπουζούκι), Ανδρέας Ροδουσάκης (κοντραμπάσο), Θεολόγος Στρατηγός (κιθάρες), Γιώργος Ταχιάτης (ντραμς), Μάνος Αβαράκης (φλογέρα, φυσαρμόνικα), Σπύρος Αλεξανδράτος (τρομπόνι), Κώστας Γανωσέλης (ηλεκτρικό πιάνο), Νίκος Τσεσμελής (ηλεκτρικό μπάσο), Γιώργος Τσουπάκης (ντραμς) κ.ά.
Συνολικά, θα έλεγα ότι η "Ρεζέρβα" είναι ένας σημαντικός δίσκος, σταθμός στην εξέλιξη του Διονύση Σαββοπουλου και του ελληνικού τραγουδιού. Κι ευτυχώς εκτιμήθηκε δεόντως και από τον κόσμο, καθώς όλα τα τραγούδια ακούστηκαν πολύ κι ο δίσκος πούλησε περισσότερα από 200.000 αντίτυπα! Αριθμός μυθικός για τα σημερινά δεδομένα!
(c) CD | Lyra | 1979 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου