Θέλω σήμερα να επανέλθω στην αγαπημένη Μαρίζα Κωχ, για να δούμε την πρώτη της δισκογραφική περίοδο, το διάστημα 1971-1976, όταν ηχογραφούσε στη Minos και έχτιζε το δικό της μύθο με αγνά και στέρεα υλικά πατώντας με το ένα πόδι στην παράδοση και με το άλλο στο διεθνές φολκ κίνημα της εποχής, αλλά και στην έντεχνη τραγουδοποιία δοκιμάζοντας μάλιστα δειλά δειλά και τις δικές της συνθετικές δυνάμεις.
Χωρίς αμφιβολία πάντως η Μαρίζα Κωχ (γενν. 1944) αποτελεί μιαν εντελώς ιδιαίτερη περίπτωση στο ελληνικό τραγούδι. Ξεκίνησε στα μέσα του '60 με δυο άγνωστα τραγούδια του Στράτου Καμενίδη (Ακροθαλασσιά, Τι μπορεί να 'ν' αυτό), στη συνέχεια έκανε κάποια μικρά κινηματογραφικά περάσματα κι αμέσως μετά τη βρίσκουμε στο νεοκυματικό περιβάλλον δίπλα στον Νίκο Χουλιαρά, ενώ το 1970 συμμετέχει στο δίσκο του Μάνου Λοΐζου "Θαλασσογραφίες" ερμηνεύοντας πολύ τρυφερά δύο εξαιρετικές μπαλάντες ("Νανούρισμα", "Μήνυμα").
Με το ξεκίνημα της δεκαετίας του '70 στρέφεται και η ίδια στη σύνθεση αντλώντας την έμπνευσή της εμφανώς από το παραδοσιακό τραγούδι με μια ανανεωτική και φρέσκια ματιά. Το μουσικό της στίγμα χαρακτηρίζεται εξαρχής από μια ευρύτητα μουσικών ενδιαφερόντων, μέσα στα οποία περιλαμβάνονται τόσο ετερόκλητα πράγματα, όπως είναι το ρεμπέτικο και ο Σαββόπουλος. Κι όμως όλα αυτά λειτουργούν αρμονικά και απολύτως φυσιολογικά ως ενιαίο ύφος χάρις στην ερμηνευτική άνεση της Κωχ και την ιδιαίτερα φροντισμένη ενορχηστρωτική γραμμή που υιοθετεί.
Αυτό το πολύχρωμο ηχητικό μωσαϊκό αποτυπώνεται ανάγλυφα στον πρώτο κιόλας προσωπικό της δίσκο με τίτλο "Αραμπάς", που κυκλοφόρησε το 1971 από τη Minos, την ίδια χρονιά που βγήκε ο "Μπάλλος" του Διονύση Σαββόπουλου, με τον οποίο συγγενεύει έντονα στο ενορχηστρωτικό του μέρος. Πρόκειται για έναν προσφυή συνδυασμό ροκ και φολκλορικών ηχοχρωμάτων που προαναγγέλλει το πολύ μεταγενέστερο ρεύμα του έθνικ. Ο δίσκος περιλαμβάνει κυρίως παραδοσιακά τραγούδια νησιωτικής προέλευσης, καθώς και δύο συνθέσεις της Κωχ ("Κάτω απ' τη βροχή", "Σκέψεις"). Την ενορχήστρωση έκανε ο Νίκος Παναγόπουλος, ενώ την ερμηνεία επωμίζεται εξολοκλήρου η Μαρίζα με την υπέροχη και κρυστάλλινη φωνή της.
(c) CD | Minos | 1971 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου