Αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ ("Resurrection, 1972) τα αδέλφια Angélique και Photis Ionatos ανέπτυξαν έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα με εμφανίσεις στην τηλεόραση και πάμπολλες συναυλίες που οργανώνονταν τότε ασταμάτητα λόγω της εκρηκτικής κοινωνικοπολιτικής κατάστασης.
Οι δυο τους λοιπόν ξαναμπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησαν το 1975 τη δεύτερη δουλειά τους με τίτλο τα ονόματά τους: Angélique et Photis Ionatos. Το άλμπουμ αυτό εκδόθηκε από την Polydor, με την οποία ήταν και η μοναδική τους συνεργασία, ενώ στη συνέχεια, όταν αποφάσισαν να αυτονομηθούν και να ακολουθήσει ο καθένας το δικό του δρόμο, η Αγγελική επανήλθε στην Arc en Ciel και παρέμεινε εκεί μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας καταθέτοντας μάλιστα μια ιδιαίτερα γόνιμη δισκογραφία (I palami sou, La foret des hommes, O Helios o Heliatoras).
Το δεύτερο λοιπόν άλμπουμ των αδελφών Ionatos κινείται στην ίδια αισθητική γραμμή με το προηγούμενο, δηλαδή σε έναν ήχο φολκ πολιτικοκοινωνικής μπαλάντας, αλλά αυτή τη φορά η λιτή κιθαριστική συνοδεία των τραγουδιών εμπλουτίζεται με διακριτική ενορχήστρωση ακουστικών οργάνων, την οποία επιμελήθηκε ο Jean-Claude Dequeant, ενώ οι στίχοι στα περισσότερα τραγούδια υπογράφονται από τους E. Lemaire και R. Pironet.
Ο δίσκος περιλαμβάνει υπέροχα τραγούδια με εξαιρετικές ερμηνείες, ιδιαίτερα από την άκρως εκφραστική φωνή της Αγγελικής. Τραγούδια, όπως τα "Il faut que je te dise", "Prends ton courage et continue" και - το αγαπημένο μου - "Poudre de perlimpinpin" προκαλούν βαθιά συγκίνηση και δεν έχουν χάσει καθόλου την εκφραστική τους δύναμη ακόμη και μέχρι σήμερα! Αξιοσημείωτο ότι οι δυο υπέροχοι αυτοί καλλιτέχνες δεν έκρυψαν ποτέ την αγάπη για την πατρίδα τους κι έτσι και σ' αυτό το άλμπουμ υπάρχουν ελληνόφωνοι στίχοι, αλλά και αιχμές για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Άλλωστε η συνέχεια της λαμπρής καριέρας της Αγγελικής θα βασιστεί σχεδόν αποκλειστικά στην ελληνική ποίηση!
(c) LP | Polydor | 1975 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου