Όπως και στον προηγούμενο δίσκο της (La forêt des hommes), έτσι και στην τρίτη προσωπική της δουλειά η υπέροχη κυρία Angelique Ionatos χρησιμοποίησε για τίτλο ένα στίχο του αγαπημένου της ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.
Ο "Ήλιος ο Ηλιάτορας" λοιπόν αντλεί βασικά το υλικό του από την ομώνυμη ποιητική συλλογή του μεγάλου μας ποιητή, απ' όπου έχουμε μελοποιημένα τα τρία γνωστότερα ποιήματα, μόλις ένα χρόνο μετά τη σπουδαία μελοποίηση του Δημήτρη Λάγιου πάνω στο ίδιο έργο.
Η σύγκριση των δύο προσεγγίσεων δεν είναι καθόλου εύκολη, καθώς το μουσικό ύφος των δύο συνθετών είναι τελείως διαφορετικό. Προσωπικά μου αρέσουν και οι δύο εξίσου και, πάντως, η μελοποίηση της Ionatos, αν και σχεδόν άγνωστη στο ελληνικό κοινό, δεν υπολείπεται διόλου.
Προσθέτω ότι στο δίσκο έχουμε ένα ακόμη ποίημα του Ελύτη από τη "Μαρία Νεφέλη" συνεχίζοντας το δρόμο που ξεκίνησε στον προηγούμενο δίσκο της η συνθέτρια με το μεγάλο αυτό έργο, προετοιμάζοντας προφανώς το δρόμο για την τελική μελοποίησή του που θα ολοκληρωθεί το 1984.
Στο δίσκο όμως έχουμε και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα: Ένα υπέροχο τραγούδι ("Συνήθειες") σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, άλλο ένα σε δικούς της στίχους ("Η κατευθείαν ζωή"), ένα ακόμη σε ποίηση Λάμπρου Πορφύρα ("Το παραμύθι της γιαγιάς") και, τέλος, δύο κομμάτια-έκπληξη: Ένα δημοτικό σε a capella εκτέλεση ("Ο Μενούσης") και μια ωραία διασκευή της "Μαιμούς" του Διονύση Σαββόπουλου, δείχνοντας μ' αυτόν τον τρόπο ότι η Αγγελική κρατούσε πάντα επαφή και με την πάτρια δημιουργία, πράγμα που σε μελλοντικές της δουλειές θα γίνει ακόμη πιο φανερό.
(c) Studio SM/Arc en Ciel | 1983 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου