Η Ελένη Βιτάλη ασφαλώς ανήκει στις κορυφαίες ερμηνεύτρες που ανέδειξε η δεκαετία του '70, πλάι στη Δήμητρα Γαλάνη, τη Χαρούλα Αλεξίου, την Τάνια Τσανακλίδου και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, με μια διαδρομή διανθισμένη με συνεργασίες ετερόκλητες που περιλαμβάνουν από καθαρά "έντεχνους" δημιουργούς, όπως ο Αργύρης Κουνάδης στο ξεκίνημά της ή ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ο Δημήτρης Λάγιος και ο Νότης Μαυρουδής αργότερα, μέχρι και ακραιφνώς λαϊκούς συνθέτες της νυχτερινής πίστας, ενώ κάποια στιγμή δοκίμασε και τις δικές της συνθετικές δυνάμεις.
Ανάμεσα λοιπόν σε δυο προσωπικούς της δίσκους με δικές της συνθέσεις, πρώτα το "Απέναντι μπαλκόνι" (1987) κι αργότερα το "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ" (1994), η Ελένη Βιτάλη ηχογράφησε τον κύκλο τραγουδιών "Η πόλη που ονειρεύτηκα" (1991) με ένδεκα τραγούδια του Γιώργου Ανδρέου, από τα οποία τα εννέα σε δικούς του στίχους και άλλα δύο σε στίχους του Θοδωρή Γκόνη. Αυτή μάλιστα ήταν η δεύτερη προσωπική δουλειά του συνθέτη μετά το πρωτόλειο "Κορίτσι και γυναίκα" (1989) με την Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Ο δίσκος έχει λαϊκό χρώμα με τραγούδια εμφανώς γραμμένα πάνω στα φωνητικά χαρακτηριστικά της μεγάλης ερμηνεύτριας, αλλά και με κάποιες ατμοσφαιρικές λυρικές στιγμές, όπως τα θαυμάσια τραγούδια "Φιλί κλειδί" και "Έτσι κάνουν οι άνθρωποι". Ξεχωρίζει επίσης το εναρκτήριο "Ένα παλιό τραγούδι" και τα ζεϊμπέκικα "Ποιος είν' αυτός" και "Η πόλη που ονειρεύτηκα". Ο παλιός λαϊκός τραγουδιστής της δεκαετίας του '60 Μπάμπης Τσετίνης συμμετέχει στην ερμηνεία του τραγουδιού "Μέχρι που νάρθεις". Την ενορχήστρωση έκανε ο συνθέτης επιλέγοντας ως κύριο όργανο της ορχήστρας το κλαρίνο του Βασίλη Σαλέα. Την παραγωγή του δίσκου υπογράφει ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
(c) LP | ΑΚΤΗ | 1991 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου