Η σύντομη παραμονή του Θανάση Γκαϊφύλλια στην Αθήνα (1970-1977) άφησε το αποτύπωμά της στην ελληνική δισκογραφία με δύο προσωπικές δουλειές που συνέβαλαν αποφασιστικά στην καταξίωση του τραγουδοποιού, έστω κι αν ο ίδιος δεν έδειξε να βολεύεται μ' αυτή την πορεία κι αποφάσισε ξαφνικά τη μόνιμη επιστροφή του στην Κομοτηνή, όπου παραμένει μέχρι σήμερα, πάντα δραστήριος και ενεργός σε πολλαπλά πεδία πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Ο πρώτος από τους δυο αυτούς δίσκους ήταν φυσικά το "Ωτοστόπ" (1971) που εκδόθηκε από τη Lyra. Στη συνέχεια ο Γκαϊφύλλιας βρέθηκε στη Minos, όπου το 1974 ηχογράφησε ένα δισκάκι 45 στροφών με τα τραγούδια "Χάι κάι" και "Εύθυμος Καλαματιανός", από τα οποία το πρώτο εντάχθηκε στο δεύτερο ολοκληρωμένο δίσκο του που κυκλοφόρησε το 1975 με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Η ατέλειωτη εκδρομή του Γκαϊφύλια" (εδώ υιοθετεί πλέον τη γραφή του επωνύμου του με ένα "λ").
Χωρίς αμφιβολία η "Ατέλειωτη εκδρομή" είναι η σπουδαιότερη δισκογραφική κατάθεση του Θανάση Γκαϊφύλλια σε ολόκληρη τη διαδρομή του μέσα στο ελληνικό τραγούδι. Περιλαμβάνει ένδεκα καλογραμμένα τραγούδια, από τα οποία ασφαλώς ξεχωρίζει το ομότιτλο με τους δυνατούς στίχους του Μάνου Ελευθερίου, ο οποίος υπογράφει επίσης τους στίχους άλλων δύο τραγουδιών ("Γνωριμία", "Κιθάρες των νερών"). Σπουδαίο τραγούδι που πλέον έχει γίνει κλασικό και αποτελεί το σήμα κατατεθέν του Γκαϊφύλλια, ο οποίος το ερμηνεύει εξαιρετικά συνοδευόμενος από τη Μαρίζα Κωχ.
Ο δίσκος ξεκινά με μια σύνθεση του Γιάννη Γλέζου που αποτελεί την πρώτη μελοποίηση του γνωστού ποιήματος των Κώστα Καρυωτάκη "Πρέβεζα", το οποίο την ίδια χρονιά μας παρουσίασε και στη δική του μελοποίηση ο Δήμος Μούτσης με την "Τετραλογία". Δυνατή ροκ μελοποίηση που μάλλον πέρασε απαρατήρητη σ' αυτή την εκτέλεση, όσο κι σε μια δεύτερη από τον ίδιο τον Γιάννη Γλέζο (στο δίσκο "Αυτά που αγαπήσαμε", 1979), μέχρι που την επανέφερε στο προσκήνιο και την έκανε μεγάλη επιτυχία ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με το δίσκο του "Φοβάμαι" (1982). Το τραγούδι αυτό προέρχεται από μια ανέκδοτη δουλειά του Γιάννη Γλέζου αποκλειστικά με μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη, την οποία επρόκειτο να ερμηνεύσουν μαζί ο Λάκης Παπάς και ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας! Δυστυχώς η άτεγκτη λογοκρισία του χουντικού καθεστώτος* απαγόρευσε την κυκλοφορία του έργου και το σχέδιο αυτό ναυάγησε οριστικά.
Από το υπόλοιπο υλικό του δίσκου ξεχωρίζει το μελοποιημένο ποίημα του Γεώργιου Σουρή "Το αρχοντόπουλο" και το τραγούδι "Μπενερτζή" που είναι εμπνευσμένο από το ομότιτλο μυθιστόρημα του μεγάλου Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι το τραγούδι "Χάι κάι" αποτελεί μια συρραφή σκόρπιων στίχων του συνθέτη που θυμίζουν κρητικές μαντινάδες παιγμένες με ποντιακή και κρητική λύρα και μάλιστα την κρητική λύρα παίζει ο Νίκος Ξυλούρης! Δυνατή ροκ στιγμή του δίσκου το "Λίγο πριν τον 3ο Παγκόσμιο" σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη που ξεκινάει με το πασίγνωστο παλιό ραδιοφωνικό θεματάκι του "Τσομπανάκου" παιγμένο από το βιολί του Γιώργου Μπαγκλάρα.
* ΥΓ. Πενήντα έξι συμπληρωμένα χρόνια σήμερα από τη σημαδιακή εκείνη 21η Απριλίου του 1967 των συνταγματαρχών. Ο δίσκος λοιπόν ο σημερινός, τόσο με την ηχηρή σημειολογία του εντυπωσιακού εξωφύλλου, όσο και με το πνεύμα κάποιων τραγουδιών, ιδιαίτερα του ομότιτλου, αλλά και του συγκλονιστικού "Μπενερτζή" ή του σαρκαστικού "Λίγο πριν τον 3ο Παγκόσμιο", θα μπορούσε να εκληφθεί κι ως ένα αφιέρωμα στη σημερινή αποφράδα επέτειο...
(c) CD | Minos | 1975 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου