Χριστίνα: Ο Μάγος (1973)

Όλοι όσοι μεγαλώσαμε στα χρόνια του '60 και προλάβαμε στην εφηβεία μας εκείνα τα χαριτωμένα παρτάκια με τα σλόου και τα σέικ της εποχής, συνήθως με ξένα τραγουδάκια του συρμού, σίγουρα έχουμε κρατήσει στη μνήμη της καρδιάς μας τα ατέλειωτα ποπ ελληνικά γκρουπάκια που ξεπετάγονταν ασταμάτητα σαν τα μανιτάρια κι έκαναν σουξέ που πέρναγαν στα χείλη όλων των νέων της εποχής παράγοντας παράλληλα και πολλά ποπ είδωλα που κοσμούσαν τα εξώφυλλα των νεανικών περιοδικών κατά ριπάς. Ήταν ο Τέρης Χρυσός στην αρχή κι ακολούθησαν αμέτρητοι ακόμη, όπως ο Δάκης, ο Πασχάλης, η Βίκυ, η Μαρίνα, η Τάμμυ και στα πιο όψιμα χρόνια η Ελπίδα, η Χριστίνα και τόσοι άλλοι!

Θα σταθώ λοιπόν στην τελευταία αυτής της σειράς, την ποπ τραγουδίστρια της δεκαετίας του '70 Χριστίνα Καράλη, που καλλιτεχνικά πολιτογραφήθηκε ως Χριστίνα. Ακόμη θυμάμαι τη γλυκιά αίσθηση που άφηνε στ' αφτιά μου εκείνα τα χρόνια, στα πρώτα γυμνασιακά μου βήματα, η μεστή και γεμάτη θηλυκότητα φωνή της που μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις ήταν συνδυασμένη και με όμορφα ποπ τραγουδάκια. Δεν ήταν μεγάλη η καριέρα της στο τραγούδι, αφού η φωνή της αποτυπώθηκε στο βινύλιο για πρώτη φορά το 1971 σε δυο πολυσυμμετοχικούς δίσκους της PanVox ("12 αστέρια, 12 ευχές", "Ωροσκόπιο"), για να ακολουθήσουν τρεις μόλις προσωπικοί της δίσκοι στο διάστημα 1973-1975) και στη συνέχεια να χαθούν τα ίχνη της, εκτός από κάποιες ελάχιστες περιστασιακές αναλαμπές.

Ο πρώτος λοιπόν και καλύτερος προσωπικός δίσκος της Χριστίνας με τίτλο "Ο Μάγος" κυκλοφόρησε το 1973 από την PanVox και περιλαμβάνει δώδεκα ανάλαφρες μουσικές στιγμές πάνω στο ύφος του όψιμου ποπ της εποχής με ίχνη από το διεθνές φολκ που τότε κυριαρχούσε στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Άλλωστε ο μισός σχεδόν δίσκος καλύπτεται με διασκευές διάσημων επιτυχιών, όπως απαιτούσε και η δισκογραφική συνθήκη που είχε διαμορφωθεί εξαρχής στο συγκεκριμένο μουσικό πεδίο. Τα "Θέλω να γελώ" και "Φλερτ" με το γοργό χορευτικό τους ρυθμό ακούστηκαν πολύ. 

Πάντως η πρώτη κυρίως πλευρά του δίσκου και λιγότερο η δεύτερη καλύπτεται με καλογραμμένα τραγούδια που ακούστηκαν πολύ εκείνο τον καιρό και έδωσαν την ευκαιρία στην τραγουδίστρια να χτίσει μια συμπαθητική καριέρα. Ο Ηλίας Ασβεστόπουλος, ηγετική μορφή του χώρου αυτού και μετέπειτα επικεφαλής του γκρουπ 2002 GR, έχει εμπλοκή σχεδόν στο σύνολο των τραγουδιών ως συνθέτης και στιχουργός. Ο ομότιτλο τραγούδι ασφαλώς ξεχωρίζει και δίπλα του στέκονται ισότιμα και τραγούδια, όπως τα: "Και τραγουδώ", "Πού θα βρω νερό", "Ελπίδα". Από τη 2η όψη ακούστηκε πολύ το εναρκτήριο "Ο κύριος Ζάχος" που γράφτηκε από τον Δημήτρη Κωνσταντάρα, γιο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, σε ταινία του οποίου ("Τι 30... τι 40... τι 50", 1972) άλλωστε πρωτοακούστηκε.

(c) CD/LP | PanVox| 1973 | Πηγή: Μάκης/d58