Γιάννης Πάριος: Πρώτος προσωπικός δίσκος (1971)

Ο Γιάννης Πάριος, κατά κόσμον Ιωάννης Βαρθακούρης (γενν. 1946), δε χρειάζεται φυσικά ιδιαίτερες συστάσεις, μιας και είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους δημοφιλέστερους Έλληνες ερμηνευτές εδώ και μισόν αιώνα, αναγνωρισμένος μάλιστα κατά κοινή ομολογία ως ο κατ' εξοχήν ερωτικός μας τραγουδιστής. 

Ξεκίνησε στα χρόνια της χούντας δίπλα στους πρώτους μέντορές του Απόστολο Καλδάρα και Γιώργο Κατσαρό, έκανε και το πέρασμά του από τις νεοκυματικές μπουάτ, ώσπου να ενταχτεί στο δυναμικό της νεοσύστατης τότε δισκογραφικής εταιρείας Minos, όπου θα ηχογραφήσει το πρώτο του 45άρι το 1969 με δυο τραγούδια του Απόστολου Καλδάρα ("Της μοίρας το παιχνίδι", "Είδα κι άλλες σαν και σένα"), για να ακολουθήσουν αρκετές ακόμη σκόρπιες ηχογραφήσεις σε δίσκους 45 στροφών με τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή, του Γιώργου Μητσάκη, του Γιώργου Κατσαρού και άλλων, ενώ κατά την πρώτη του τριετία 1969-1971 είχε και κάποιες συμμετοχές στους δίσκους 33 στροφών "Συνάντηση" (1969) του Άγγελου Σέμπου, "Θαλασσογραφίες" (1970) του Μάνου Λοΐζου και "Ο Σταμούλης ο λοχίας" (1971) του Γιώργου Κατσαρού.

Το 1971 λοιπόν εκδόθηκε ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Γιάννη Πάριου που είχε συγκεντρωμένες δώδεκα από τις πρώτες αυτές ηχογραφήσεις του για τις 45 στροφές, μεταξύ των οποίων και μερικά υπέροχα τραγούδια που ακούστηκαν πολύ και σημάδεψαν την εποχή τους. Ασφαλώς ξεχωρίζουν τα δυο τραγούδια που καταλαμβάνουν την πρώτη και την τελευταία θέση της συλλογής. Μιλώ για τα εμβληματικά "Πετροβολούσα τη ζωή" του Απόστολου Καλδάρα και "Κάπου στα Πετράλωνα" του Σταύρου Κουγιουμτζή, το οποίο νωρίτερα είχε ερμηνεύσει πρώτος ο Γιώργος Νταλάρας. Περιλαμβάνονται επίσης και τα δυο πρώτα του τραγούδια που προανέφερα σε μουσική του Καλδάρα, καθώς και το αριστουργηματικό "Ένα γέρικο καράβι" του Μάνου Λοΐζου από τον κύκλο "Θαλασσογραφίες" (1970). Η συλλογή συμπληρώνεται με τραγούδια των Γιώργου Μητσάκη, Βασίλη Βασιλειάδη, Γιώργου Κατσαρού και Χάρη Λυμπερόπουλου. Στους στίχους βρίσκουμε επίσης μεγάλα ονόματα, όπως ο Κώστας Βίρβος, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Πυθαγόρας και ο Διονύσης Τζεφρώνης.

Η ερμηνεία του Γιάννη Πάριου είναι εξαιρετική και δείχνει από το πρώτο της κιόλας φανέρωμα ότι επρόκειτο για μια χαρισματική φωνή που έμελλε να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια στο ελληνικό πεντάγραμμο. Βεβαίως, συγκριτικά με τους άλλους ερμηνευτές της γενιάς του, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Καλατζής ή ο Μανώλης Μητσιάς, είναι αλήθεια ότι υστερεί εμφανώς στην ποιότητα του ρεπερτορίου του, αλλά πάντως στην πρώτη πενταετία της καριέρας του ευτύχησε να ερμηνεύσει πολλά όμορφα τραγούδια, αρκετά από τα οποία βρίσκουμε σ' αυτόν τον παρθενικό του δίσκο.

(c) LP | Minos | 1971 | Πηγή: d58