Στο ενδιάμεσο της μακροχρόνιας συνεργασίας του Βασίλη Λέκκα με τον Γιάννη Σπάθα που απέφερε τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ στο διάστημα 1989-2007 κι αφού στο μεταξύ διεύρυνε το ρεπερτόριό του με δυο σπουδαίες συνεργασίες με τους κορυφαίους συνθέτες Μίκη Θεοδωράκη και Γιάννη Μαρκόπουλο, λίγο πριν κλείσει η δεκαετία του '90 και ως το ξεκίνημα της επόμενης είχε άλλη μια σπουδαία συνάντηση με έναν δημιουργό που είχε την ίδια αφετηρία με τον Γιάννη Σπάθα και μετέπειτα εξελίχθηκε σε κορυφαία μορφή της σύγχρονης ελληνικής τζαζ σκηνής.
Πρόκειται για τον Γιώργο Τρανταλίδη (γενν. 1953), ο οποίος έκανε τα πρώτα μουσικά του βήματα με τους Socrates, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε αυτόνομη πορεία στο πεδίο της τζαζ συμμετέχοντας κατά καιρούς σε διάφορα σχήματα, όπως οι Shinx και Χόρες, με ακατάπαυστη δραστηριότητα στο χώρο των ζωντανών εμφανίσεων συνεργαζόμενος συχνά και με ξένους τζαζ καλλιτέχνες. Στο διάστημα 1981-1995 ηχογράφησε τέσσερις ορχηστρικούς δίσκους, ακολούθησε στο διάστημα 1999-2001 η συνεργασία του με τον Βασίλη Λέκκα που απέφερε και τους δύο μοναδικούς του δίσκους με τραγούδια και στη συνέχεια επανήλθε στον οικείο του χώρο, όπου και συνεχίζει μέχρι σήμερα.
Η πρώτη λοιπόν απόπειρα του Γιώργου Τρανταλίδη στον τομέα της τραγουδοποιίας ήρθε το 1999 με το άλμπουμ "7 Ισημερινοί" που περιλαμβάνει δέκα τραγούδια με τζαζ αποχρώσεις βασισμένα σε στίχους των Τάσου Σαμαρτζή, Ζωής Παναγιωτοπούλου και Γεράσιμου Νεόφυτου. Ξεχώρισε κι ακούστηκε πολύ το συναρπαστικό largo "Κάστρα". Όλα τα τραγούδια είναι ενδιαφέροντα σε μια ευρεία ρυθμική γκάμα που διεκπεραιώνει άριστα ο σπουδαίος ερμηνευτής προσφέροντας ένα ακόμη πειστικό ντοκουμέντο εκφραστικής πληρότητας.
(c) CD | Virgin | 1999 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου