.jpg)
"'Οταν κινδυνεύεις, παίξε την πουρούδα", δηλαδή το κρεμασμένο κλάξον ποδηλάτου, γράφει η προειδοποιητική ταμπελίτσα σε κάποιο σημείο της πράσινης γραμμής στη Λευκωσία κι αυτόν τον τίτλο διάλεξε ο Νίκος Παπάζογλου για την τέταρτη προσωπική του δουλειά που κυκλοφόρησε από τη Lyra το 1995. Μάλιστα ο ίδιος επεξηγεί καλύτερα τη συγκεκριμένη επιλογή: "...Είναι εντυπωσιακό το ότι, ενώ υπάρχει τόση τεχνολογία στα χέρια μας, όταν πρόκειται για τόσο ζωτικής σημασίας ζήτημα, δεν εμπιστευόμαστε κανένα διάμεσο, όπως ασυρμάτους, ηλεκτρισμό, συναγερμούς κλπ. και συνδέεται το χέρι κατευθείαν με την ηχητική πηγή, για να καλέσει σε εγρήγορση. Κάπως έτσι έχουν παραχθεί και οι ήχοι της συλλογής αυτής...".
Είχαν προηγηθεί οι δίσκοι: "Χαράτσι" (1984), "Μέσω νεφών" (1986) και "Σύνεργα" (1990). Στη συνέχεια για πολλά χρόνια θα μείνει μακριά από το στούντιο και θα περιοριστεί στις καθιερωμένες συναυλίες του, για να επανεμφανιστεί στη δισκογραφία το 2005, όταν και θα μας δώσει το κύκνειο δισκογραφικό του άσμα ("Μά'ισσα σελήνη"), πριν εγκαταλείψει τόσο πρόωρα το μάταιο τούτο κόσμο.
Ξεχωριστό χαρακτηριστικό του δίσκου αυτού είναι ότι σε όλα τα τραγούδια έχει γράψει ο ίδιος τη μουσική, ενώ στις προηγούμενες δουλειές του πάντα συμπεριλάμβανε και τραγούδια άλλων δημιουργών. Στίχους όμως έγραψε μόλις σε δύο, ενώ τα υπόλοιπα υπογράφουν οι: Τάκης Σιμώτας, Πηγή Καφετζοπούλου, Στέλιος Ξυνιάς, Λάζαρος Ανδρέου, Μιχάλης Πασιαρδής και μια άγνωστη Χιώτισσα. Μουσικά δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη έκπληξη, καθώς το μουσικό ύφος του τραγουδοποιού παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Ξεχωρίζει και πάλι μια τρυφερή μπαλάντα ("Δεν είμαι ποιητής"), μια υπέροχη λυρική εξομολόγηση του αγαπημένου τραγουδοποιού με λιτή ενορχήστρωση περιορισμένη σε ένα κουιντέτο για πιάνο (δύο βιολιά, βιόλα, βιολοντσέλο και πιάνο).
(c) CD | Lyra | 1995 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου