Η Ντόρα Μπακοπούλου είναι κορυφαία Ελληνίδα πιανίστρια, γεννημένη στην Αθήνα το 1939, με σημαντικές σπουδές στο Ωδείο Αθηνών και στη Νέα Υόρκη, αλλά και με μεγάλες συνεργασίες με διάσημους πιανίστες του 20ου αιώνα (Nikita Magalof, Paul Badura-Skoda, Friedrich Gulda, Alfred Brendel). Έχει στο ενεργητικό της αξιόλογη δισκογραφική δραστηριότητα, κυρίως στον Σείριο, με έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών, αλλά και τακτικότατες ζωντανές εμφανίσεις σε μεγάλα μουσικά κέντρα του κόσμου. Μεταξύ άλλων έχει εμφανιστεί και στο περίφημο φεστιβάλ του Lugano της Ελβετίας πλάι στη σπουδαία Martha Argerich ερμηνεύοντας μάλιστα έργα του Μάνου Χατζιδάκι ("Καταραμένο φίδι").
Ο παρών δίσκος με πιανιστικά έργα του Μάνου Χατζιδάκι ηχογραφήθηκε στη Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κι εκδόθηκε το 2000 από τον Σείριο. Περιλαμβάνει τέσσερα κορυφαία έργα του συνθέτη γραμμένα στα πρώιμα δημιουργικά του χρόνια, τα οποία αποτελούν και την ουσιαστική του συμβολή στο πεδίο της λόγιας μουσικής. Τα τρία από τα έργα αυτά τα είδαμε και στο δίσκο της Δανάης Καρά, οπότε μπορεί κανείς να τα ακούσει σε αντιπαραβολή και να κάνει τις συγκρίσεις του για τις έτσι κι αλλιώς υψηλού επιπέδου ερμηνείες και των δύο σημαντικών πιανιστριών. Τα έργα που διαφέρουν στις δύο εκδόσεις είναι η "Ρυθμολογία" με τη Δανάη Καρά και η "Ερημιά" με τη Ντόρα Μπακοπούλου. Αλλά ας δούμε αναλυτικότερα το περιεχόμενο του δίσκου:
1. Για μια Μικρή Λευκή Αχιβάδα, έργο 1 (1947-8), σουίτα με πρελούδια και χορούς αφιερωμένη στον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Είναι το πρώτο επίσημο έργο στον αριθμημένο κατάλογο συνθέσεων του Μάνου Χατζιδάκι, το οποίο σε μορφή μπαλέτου ανέβηκε το 1957 από το Ελληνικό Χορόδραμα με χορογραφία της Ντόρας Τσάτσου. Αγαπημένο μου το κομμάτι "Συνομιλία με τον Sergei Prokofiev".
2. Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές, έργο 5 (1949-50), βασισμένο σε έξι μελωδίες κλασικών ρεμπέτικων τραγουδιών (Συννεφιασμένη Κυριακή, Αρχόντισσα, Ψιλή βροχούλα έπιασε, Η άμαξα μες στη βροχή, Μπαξέ Τσιφλίκι, Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι), αρχικά γραμμένο για δύο πιάνα και μετέπειτα για ένα, ανέβηκε από το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου το 1951. Το έργο αποτελεί και την έμπρακτη συνέχεια της περίφημης διάλεξης του συνθέτη το 1949 για το ρεμπέτικο.
3. Ιονική Σουίτα, έργο 7 (1952-3), έργο ξεχασμένο επί δεκαετίες ανακαλύφθηκε λίγο πριν από το θάνατο του συνθέτη, αν και το 1960 ανέβηκε ως μπαλέτο από το Ελληνικό Χορόδραμα. Πηγή έμπνευσης του συνθέτη στάθηκαν οι Επτανήσιοι ποιητές Ανδρέας Κάλβος και Διονύσιος Σολωμός. Η "Σαραμπάντα" και το "Τραγούδι" είναι κομμάτια απέραντης ομορφιάς και γοητείας.
4. Ερημιά, έργο 10 (1958), μουσική μπαλέτου για το Ελληνικό Χορόδραμα σε λιμπρέτο του συνθέτη, ο οποίος σημειώνει για το έργο: "...εμπνευσμένο από ένα αίσθημα ερημιάς που περιέχουν οι νέοι λόγω κληρονομημένων ενοχών και φυσικής δειλίας να δεχθούν τις αντιθέσεις τους". Ο "Χορός του χαρταετού" είναι ένα συναρπαστικό θέμα, αυθεντικός Χατζιδάκις, μια μικρή στιγμή ψυχικής απογείωσης!
Αξιοσημείωτο είναι ότι τα έργα "Έξι λαϊκές ζωγραφιές" και "Ιονική σουίτα" σε σχέση με το δίσκο της Δανάης Καρά εμφανίζονται εδώ με διαφοροποιημένο τον αριθμό καταλόγου και συγκεκριμένα το πρώτο από έργο 4 έγινε έργο 5, ενώ το δεύτερο από έργο 8 μετατράπηκε σε έργο 7 βάσει της τελικής καταλογογράφησης της εργογραφίας του συνθέτη. Το εξώφυλλο της έκδοσης κοσμείται από πίνακα του Γιάννη Μόραλη.
(c) CD | Σείριος | 2000 | Πηγή: d58
1 σχόλιο:
Καλη χρονια, ευχαριστουμε για ολα!
Δημοσίευση σχολίου