Παραδόξως, παρά την ωριμότητα που φανέρωσε ήδη με την πρωτόλεια δισκογραφική του εργασία "Μοναχικοί σαλτιμπάγκοι" (1987), ο Θανάσης Νικόπουλος δεν έδειξε το αναμενόμενο ενδιαφέρον να συνεχίσει αυτή τη δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός δισκογραφίας για μια 15/ετία περίπου, πριν επανακάμψει δυναμικά στις αρχές του νέου αιώνα με μια διπλή δισκογραφική δουλειά. Βεβαίως ποτέ δεν αποσύρθηκε από την ενεργό μουσική δραστηριότητα, αφού σ' όλο αυτό το διάστημα συνέχισε να συνθέτει μουσική, κυρίως για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Είχε ήδη συνεργαστεί με τον Νίκο Μαμαγκάκη για τη μουσική της ταινίας του Δημήτρη Μακρή "Το Φράγμα" (1982), ενώ συνέθεσε μουσική για το χορογραφικό έργο «Ανάταση» που παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες. Έγραψε επίσης μια συμφωνική σουΐτα με τίτλο "Ακροβασίες Ψυχής" που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, καθώς και το έργο "Αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο" που παρουσιάστηκε στη Μονεμβασιά, γενέτειρα του ποιητή.
Το 2001 λοιπόν αποφάσισε να επανέλθει στη δισκογραφία με έναν νέο κύκλο μελοποιημένης ποίησης με τίτλο «Τραγούδια του έρωτα και της θάλασσας» και υπότιτλο: «Μουσική ανάγνωση σε Έλληνες και Γάλλους ποιητές», ο οποίος μάλιστα αποδείχθηκε πως ήταν το πρώτο μέρος ενός ποιητικού δίπτυχου, αφού την επόμενη χρονιά ακολούθησε και μια ανάλογη συνέχεια. Επέλεξε ποιήματα των αγαπημένων του Γιάννη Ρίτσου και Χριστόφορου Λιοντάκη, από δύο για τον καθένα, αλλά και των Γιώργου Σεφέρη, Αθηνάς Παπαδάκη, Ρούλας Κακλαμανάκη, Θανάση Νιάρχου, Γιώργου Μαρκόπουλου και Κ.Χ. Μύρη, καθώς και των Γάλλων Γκιγιόμ Απολινέρ και Σεν-Τζον Περς. Για την ακρίβεια, το ποίημα "Λυκόφως" του Απολινέρ δεν αποδίδεται με λόγο, αλλά μόνο με ένα οργανικό μουσικό θέμα με τον ίδιο τίτλο, το οποίο περιλαμβάνονταν και στους "Μοναχικούς σαλτιμπάγκους", με τη διαφορά ότι εδώ τη θέση του φλάουτου έχει πάρει το βιολί. Το ποίημα του Σεν-Τζον Περς "...Και σεις θάλασσες" έχει αποδώσει στα ελληνικά ο ποιητής Τάκης Βαρβιτσιώτης. Επισημαίνω επίσης ότι άλλα δυο μελοποιημένα ποιήματα, ένα του Γιώργου Σεφέρη ("Θεατρίνοι") κι ένα του Χριστόφορυ Λιοντάκη ("Ο έρωτας δεν ήτανε δοσμένος"), είναι επίσης παρμένα από τον κύκλο "Μοναχικοί σαλτιμπάγκοι", αλλά εδώ δίνονται σε νέα ενορχήστρωση και εκτέλεση.
Τα τραγούδια ερμηνεύουν με ευαισθησία και εκφραστικότητα οι Γιάννης Ζάρας και Δανάη Παναγιωτοπούλου μαζί με τον συνθέτη, ενώ συμμετέχει και ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης. Η ηχογράφηση περοέρχεται από ζωντανή παρουσίαση του υλικού στο Θέατρο Λήδρα. Στο εσώφυλλο της ωραίας έκδοσης φιλοξενείται σχόλιο του σκηνοθέτη Ζιλ Ντασέν που μιλάει με κολακευτικά λόγια για τον συνθέτη. Το εξώφυλλο του δίσκου κοσμείται από την ελαιογραφία του Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη "Δυο παιδιά στην παραλία" (1919). Ο δίσκος εκδόθηκε από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Ευφωνία και διανεμήθηκε από την FM Records.
(c) CD | Ευφωνία | 2001 | Πηγή: ΟΟ/d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου