Ξεκινώ σήμερα έναν ευρύ θεματικό κύκλο αφιερωμένο στους τραγουδοποιούς της δεκαετίας του '90, της δεκαετίας που έφερε μια καινούργια δυναμική στο ελληνικό τραγούδι μετά την κάμψη που σημειώθηκε κατά στη δεκαετία που είχε προηγηθεί. Η ανάκαμψη αυτή έφερε στο προσκήνιο και παλιότερους δημιουργούς που πάσχιζαν με δυσκολία να δώσουν ένα προσωπικό στίγμα στα χρόνια του '80, κυρίως μέσα από νεανικά συγκροτήματα, όπως οι Φατμέ που ανέδειξαν τον Νίκο Πορτοκάλογλου και οι Τερμίτες που μας έδωσαν τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, ενώ συγχρόνως βρήκαν πρόσφορο έδαφος καινούργιες δυνάμεις, όπως ο Γιώργος Ανδρέου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Νίκος Ζούδιαρης, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Ορφέας Περίδης, ο Φοίβος Δεληβοριάς και αρκετοί άλλοι.
Ας κάνουμε λοιπόν αρχή με τον παλιότερο όλων, τον Βολιώτη τραγουδοποιό Νίκο Πορτοκάλογλου, ο οποίος μετά από μια γόνιμη οκταετία που απέφερε πέντε ολοκληρωμένους δίσκους με τους Φατμέ αποφάσισε να αυτονομηθεί και να ακολουθήσει τον προσωπικό του δρόμο ηχογραφώντας το 1990 το άλμπουμ "Φωνές", για να ακολουθήσουν άλλες δύο προσωπικές δουλειές ("Σήκω ψυχή μου, σήκω χόρεψε", 1991, "Τα καράβια μου καίω", 1993), πριν μας δώσει τον υπέροχο "Άσωτο Υιό" του το 1996.
Ο "Άσωτος Υιός" ανήκει στη σπάνια εκείνη κατηγορία δίσκων που στοιχειοθετούν πειστικά ένα ισχυρό αντεπιχείρημα στην έμμονη προσωπική μου πεποίθηση ότι οι δεύτερες εκτελέσεις υστερούν πάντα από τις πρώτες! Πράγματι, ο συγκεκριμένος δίσκος, με υλικό παρμένο απ' όλη την καριέρα του τραγουδοποιού και ειδικότερα από τη δωδεκαετία 1982-1993, ερμηνευμένο όμως εδώ από άλλους τραγουδιστές ή και από τον ίδιο με καινούργια ενορχήστρωση, είναι μια εξαιρετική δουλειά, από τις εκλεκτότερες ολόκληρης της δεκαετίας του '90. Στην υπέροχη παρέα του συνθέτη βρίσκουμε παλιούς και καινούργιους θεράποντες της τραγουδιστικής τέχνης, είτε τραγουδοποιούς, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Μάνος Ξυδούς, ο Χάρης Κατσιμίχας, ο Μανώλης Φάμελος και ο Φοίβος Δεληβοριάς, είτε καταξιωμένους ερμηνευτές, όπως η Ελένη Βιτάλη, η Έλλη Πασπαλά, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και η Μελίνα Κανά, μαζί με την καινούργια Ροβένα Αλευρά, ενώ στο επιλογικό τραγούδι ("Ταξίδι") επανεμφανίζονται οι Φατμέ.
Μερικές στιγμές του δίσκου είναι από τις πολύ αγαπημένες μου, όπως το "Ψέματα" με τον Χάρη Κατσιμίχα, το "Πίσω απ' τις γρίλιες" με τον Μανώλη Φάμελο και τον Πορτοκάλογλου, αλλά πάνω απ' όλα οι "Φωνές" με την αποκαλυπτική ερμηνεία της Έλλης Πασπαλά. Ο δίσκος πάντως περιέχει κι ένα καινούργιο τραγούδι σε πρώτη εκτέλεση, το δυνατό ζεϊμπέκικο "Κλείσε τα μάτια σου" ερμηνευμένο από τον συνθέτη και τη Μελίνα Κανά, το οποίο γράφτηκε για την ταινία "Ακροπόλ" του Παντελή Βούλγαρη, η μουσική της οποίας κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά σε ανεξάρτητο soundtrack.
(c) CD | Mercury | 1996 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου