Ο Αρμάος παίζει στη λατέρνα Θεοδωράκη και Χατζιδάκι (1978)

Ο Νίκος Αρμάος (1890-1979), ο κορυφαίος Έλληνας λατερνατζής, με καταγωγή από την Τήνο και με απώτερες ιταλικές ρίζες, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά το 1923, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου μπόρεσε να αναπτύξει την απαράμιλλη τέχνη του συνανστρεφόμενος το ρεμπέτικο συνάφι του Πειραιά, ενώ αργότερα εργάστηκε για κάμποσα χρόνια και στη Θεσσαλονίκη κοντά στον Βασίλη Τσιτσάνη.

Παρά την αδιάλειπτη παρουσία του στα μουσικά πράγματα του τόπου μας επί μισόν τουλάχιστον αιώνα, η δισκογραφική του παρακαταθήκη περιορίζεται σε μόλις δύο ολοκληρωμένες ηχογραφήσεις, οι οποίες μάλιστα ήρθαν στα βαθιά του γεράματα λίγο πριν φύγει από τη ζωή σε ηλικία ενενήντα χρονών! Το 1977 παρουσίασε το δίσκο "Λατέρνα και ντέφι" για λογαριασμό της Columbia, ενώ το 1978 το δίσκο "Ο Αρμάος παίζει στη λατέρνα Χατζιδάκι, Θεοδωράκη" για τη Minos.

Ο δίσκος λοιπόν του 1978 που αποτελεί και το κύκνειο άσμα του, περιλαμβάνει δώδεκα εμβληματικά τραγούδια, έξι του Μίκη Θεοδωράκη και έξι του Μάνου Χατζιδάκι. Κάποια από τα πασίγνωστα τραγούδια του Χατζιδάκι, όπως το τσιφτετέλι "Γαρίφαλο στ' αφτί" που το έχουμε έντονα στη μνήμη μας από την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου "Λατέρνα, φτώχεια κια φιλότιμο" (1955), μας ήταν οικεία εξαρχής με τον ήχο της λατέρνας, την οποία άλλωστε συχνά χρησιμοποιούσε στα τραγούδια του ο συνθέτης. Τα τραγούδια του Μίκη όμως ακούγονται για πρώτη φορά με τέτοια ηχοχρώματα και παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη ηχητική τους προσαρμογή, ενώ το δεξιοτεχνικό παίξιμο του Νίκου Αρμάου τους χαρίζει υπέροχους νοσταλγικούς χρωματισμούς.

(c) CD | Minos | 1978 | Πηγή: d58