Φίλιππος Νικολάου: Μεγιέ μελέ (1973)

Μετά την πολύ πετυχημένη αποδοχή από τον κόσμο των δύο πρώτων προσωπικών του δίσκων ("Όταν", "Με τη πρώτη στάλα") ο Φίλιππος Νικολάου συνεχίζει να παρουσιάζει νέους προσωπικούς δίσκους με σταθερό ρυθμό τουλάχιστον ένα κάθε χρόνο, ενώ στα μέσα της δεκαετίας ο ρυθμός αυτός θα κορυφωθεί, πριν αρχίσει η σταδιακή ύφεση προς τα τέλη της δεκαετίας του '70.

Το 1973 λοιπόν κυκλοφόρησε ο τρίτος προσωπικός δίσκος του Φίλιππου Νικολάου με τίτλο "Μεγιέ μελέ", προφανώς παρμένο από το ομώνυμο τραγούδι σε μουσική και στίχους του ίδιου που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία. Όλα τα τραγούδια του δίσκου έχουν στίχους δικούς του, ενώ στη μουσική συνεργάστηκαν οι συνθέτες Χάρης Λυμπερόπουλος και Νίκος Ιγνατιάδης, οι οποίοι επιμελήθηκαν και την ενορχήστρωση. Aκούστηκαν αρκετά επίσης τα τραγούδια: "Λόγια, λόγια, λόγια", "Κάτι άλλαξε" και "Δεν τη βρίσκεις αδερφέ μου".

Ωστόσο ο δίσκος ανέδειξε και δυο ακόμη ξεχωριστές επιτυχίες που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί προέρχονται από το διεθνές ρεπερτόριο με ελληνικούς στίχους που έγραψε και πάλι ο Φίλιππος Νικολάου κάνοντας έτσι την αρχή ενός συρμού που θα πάρει μεγάλες διαστάσεις τα επόμενα χρόνια στην ελληνική δισκογραφία. Πρόκειται για τα τραγούδια "Καμάρι μου" και "Λίγη τύχη να 'χα". Το πρώτο με αυθεντικό τίτλο "Auntie" είχε γραφτεί το 1972 για τον εορτασμό των πεντηκοστών γενεθλίων του BBC και το είχαν ερμηνεύσει διάσημα ονόματα, μεταξύ των οποίων και οι δικοί μας Ντέμης Ρούσσος και Βίκυ Λέανδρος, ενώ το δεύτερο με τίτλο "If I Were a Rich Man" ήταν παλιότερο και ακουγόταν στο κλασικό μιούζικαλ "Ο βιολιστής στη στέγη" (1964) που είχε μεταφερθεί πολύ πετυχημένα και στη μεγάλη οθόνη το 1971. 

(c) LP | Philips | 1973 | Πηγή: Μακ/d58