Τζένη Τσίλη: Ένας άλλος Καβάφης (2018)

Η Τζένη Τσίλη είναι μια αξιόλογη νέα μουσικός, πιανίστρια και συνθέτρια, αλλά και εκπαιδευτικός με ενδιαφέρον ερευνητικό έργο πάνω σε Έλληνες συνθέτες, όπως ο Μίμης Πλέσσας, ο Τάσος Καρακατσάνης και ο Νίκος Πορτοκάλογλου. Κουβαλώντας άρτιο μουσικό οπλισμό με ολοκληρωμένες σπουδές πιάνου στο Ωδείο Αθηνών, αλλά και στο Ινστιτούτο Καρλ Ορφ του Σάλτσμπουργκ, έχει συμμετάσχει σε πιανιστικά σεμινάρια δίπλα στον Άρη Γαρουφαλή κι έχει διευθύνει νεανικά χορωδιακά σχήματα, ενώ έχει δώσει πολυάριθμα ρεσιτάλ πιάνου, καθώς και αρκετές συναυλίες με δικές της συνθέσεις.

Στη δισκογραφία μέχρι στιγμής καταγράφονται δύο δικές της εργασίες με πιο πρόσφατη τον τζαζ-ροκ δίσκο "Fusion over flat" (2021) που αποτυπώνει την εμπειρία του διετούς εγκλεισμού λόγω της πρόσφατης πανδημίας. 

Ωστόσο τρία χρόνια νωρίτερα μας είχε ήδη δώσει αδρά δείγματα του συνθετικού της ταλέντου με έναν τολμηρό κύκλο τραγουδιών πάνω σε ποίηση του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Π. Καβάφη ( 1863-1933) που εκδόθηκε το 2018, σε δική της μάλιστα παραγωγή, με τίτλο "Ένας άλλος Καβάφης". Πρόκειται για μια άκρως ενδιαφέρουσα μελοποιητική προσέγγιση της δημιουργού, με τρόπο που δείχνει να έχει τιθασεύσει τον μετρικά δύσκαμπτο καβαφικό λόγο που είχε κάνει έναν Μίκη Θεοδωράκη να δηλώσει ότι του ήταν αδύνατον να τον μελοποιήσει, πράγμα που επιβεβαιώνεται στην πράξη, καθώς μόλις ένα στίχο του όλο κι όλο έχει ενσωματώσει στην 3η Συμφωνία του και πέραν αυτού ουδέν! Στην πραγματικότητα βέβαια, ο "δύσκολος" ποιητής δεν απέτρεψε πολλούς συνθέτες μας να αναμετρηθούν μαζί του με άνισα αποτελέσματα (Μάνος Χατζιδάκις, Δήμος Μούτσης, Γιάννης Γλέζος, Γιάννης Σπανός, Νίκος Μαμαγκάκης, Αλέξανδρος Καρόζας, Γιάννης Πετρίτσης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Χρήστος Παρμενίδης και πολλοί άλλοι), αν και η μόνη μελοποίηση που φαίνεται να στέκεται αντάξια του ποιητή θεωρώ πως είναι ο κύκλος "Ο γέρος της Αλεξάνδρειας" (1983) του Θάνου Μικρούτσικου.

Η έκδοση περιλαμβάνει οκτώ μελοποιημένα ποιήματα (Επήγα, Όσο μπορείς, Επέστρεφε, Che fece ...il gran rifiuto, Ηδονή, Μονοτονία, Φωνές, Θερμοπύλες). Το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από μια πλημμυρίδα μελωδικών στιγμών με ροκ αποχρώσεις που κάνουν πολύ εύληπτο το ακρόαμα, χωρίς τη συνήθη αγχώδη προσπάθεια άλλων συνθετών να παρακολουθήσουν τον καβαφικό λόγο. Η ενορχήστρωση αποτελεί ένα καλοζυγισμένο μπόλιασμα ηλεκτρικών και ακουστικών οργάνων με τη συνθέτρια να παίζει πιάνο, hammond organ, ηλεκτρικό μπάσο και κοντραμπάσο. Άξιος συμπαραστάτης της ο θαυμάσιος ερμηνευτής Βασίλης Γισδάκης με τη γνωστή εκφραστική του επάρκεια παίζοντας μάλιστα και κλασική κιθάρα. 

(c) CD | Ανεξάρτητη παραγωγή | 2018 | Πηγή: d58