Μίκης Θεοδωράκης: Τρίο & Σονατίνα αρ.2 (1986)

Είναι αλήθεια ότι το έργο του Μίκη Θεοδωράκη στην κατηγορία της λόγιας μουσικής είναι ελάχιστα γνωστό στον τόπο μας. Και είναι επίσης αλήθεια ότι το έργο αυτό συχνά υποτιμήθηκε και παραμερίστηκε, είτε γιατί επισκιάστηκε από την ασυναγώνιστη δημοφιλία του λαϊκού του έργου, είτε γιατί, έτσι κι αλλιώς, τα μουσικά κριτήρια του μέσου ακροατή είναι καθαρά εμπειρικά και λειτουργούν μόνο με συναισθηματικά αντανακλαστικά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οφείλω να εκφράσω την προσωπική μου θερμή συνηγορία υπέρ της σιωπηλής εκείνης μειοψηφίας που εκτιμά το λόγιο έργο του μεγάλου μας συνθέτη, μια εκτίμηση βέβαια που είναι πολύ μεγαλύτερη από το διεθνές κοινό, όπου συχνά εμφανίζονται δισκογραφικές εκδόσεις με έργα του, τα οποία πάντα γίνονται δεκτά με ενθουσιασμό.

Ο παρών δίσκος μας δίνει ένα πειστικό δείγμα της λόγιας συνθετικής πλευράς του Μίκη Θεοδωράκη που εκδόθηκε το 1986 από τη Motivo, ενώ το 1998 στην ψηφιακή του μορφή υπό το γενικό τίτλο "Chamber Music" (Μουσική Δωματίου) πέρασε στον κατάλογο της γερμανικής εταιρείας Intuition και είχε έτσι την ευκαιρία για μια διεθνή πορεία. Πρόκειται για δύο έργα μουσικής δωματίου, αμφότερα σε τετραμερή ανάπτυξη, γραμμένα στο διάστημα 1947-1958, κατά τη δεκαετία δηλαδή της πιο εντατικής ενασχόλησης του συνθέτη με τη λόγια μουσική, πριν στραφεί σε λαϊκούς δρόμους.

Το Τρίο για Βιολί, Βιολοντσέλο και Πιάνο είναι το παλιότερο και γράφτηκε το 1947, όταν ο συνθέτης ήταν μόλις 22 χρονών. Είναι αφιερωμένο στον βιολονίστα Τάτση Αποστολίδη. Η πρώτη του εκτέλεση έγινε το 1952 στο Θέατρον Κεντρικόν της Αθήνας με σολίστ τους Βύρωνα Κολάση (βιολί), Κώστα Κυδωνιάτη (πιάνο) και Χρήστο Γαρουφαλιά (βιολοντσέλο). Ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1986 από το Τρίο Αθηνών και είναι η ηχογράφηση που ακούμε σ' αυτόν εδώ το δίσκο. Τα τέσσερα μέρη του έργου είναι: 1. Adagio, ii. Allegro vivace, iii. Andante mosso, iv. Allegro vivace.

Η 2η Σονατίνα για Βιολί και Πιάνο γράφτηκε το 1958, έξι χρόνια μετά την 1η Σονατίνα που είδαμε χθες. Πρωτοπαίχτηκε στην Αίθουσα Λέσχης Βόλου το 1959 από τους Σπύρο και Χαρά Τόμπρα, οι οποίοι μάλιστα το 1960 ηχογράφησαν το έργο για την Columbia. Το έργο είχε την ατυχία να γραφτεί σε μια δυσμενή συγκυρία, καθώς την ίδια χρονιά με τον "Επιτάφιο" σημειώθηκε η ιστορική στροφή του συνθέτη προς τα μεγάλα λαϊκά έργα που μοιραία θα επισκιάσουν μια τόσο αξιόλογη λόγια σύνθεση. Το δεύτερο μέρος του έργου (Allegretto grazioso) μάλιστα είναι από τα πιο γοητευτικά κομμάτια που έγραψε ποτέ ο Μίκης Θεοδωράκης, με υπέροχη μελωδική και ρυθμική ανάπτυξη. Τα μέρη του έργου: i. Andante cantabile, ii. Allegretto grazioso, iii. Andante con moto, iv. Allegro con brio.

Στην παρούσα ηχογράφηση συμμετέχουν οι εξαιρετικοί σολίστ: Χάρης Χατζηγεωργίου (βιολί), Βίκυ Στυλιανού (πιάνο) και Ντάνα Χατζηγεωργίου (βιολοντσέλο). Οι τρεις αυτοί εκλεκτοί μουσικοί αποτελούν το νεότερο Τρίο Αθηνών που δημιουργήθηκε το 1982 και υπηρέτησε επί σειρά ετών με συνέπεια την ελληνική λόγια μουσική.

(c) LP | Motivo | 1986 | Πηγή: d58